ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΡΕ!#5

The society belongs to the people and not to the banks.

GREEK PEOPLE DO NOT WANT ANY OTHER RESCUE PLAN

Yesterday, the Greek Parliament approved the new austerity packaged that forces the people in to the misery in order to save the European banks. Under the pressure of the EU, the European Central Bank (ECB) and the IMF, and at the joy of the bankers all over Europe the Parliament decided to reduce the minimum monthly salary to 480 euros (435 for young people), the unemployment benefit to 369 euros, cut down pensions, privatize health care and education. The priority of the state will no longer be to ensure a decent living to the citizens of the country but to serve the debt towards the domestic and international creditors. The new ‘rescue’-plan for Greece is actually a rescue plan for the European banks. The northern European tax payers will be forced to provide another 130 billion euros to serve the Greek sovereign debt. This money will end up directly to the European banks and will be never returned to the people. As the previous rescue-plans, the new plan is only meant to fail and take along into the path of destruction, the Greek people but also the European pension funds and the state finances of the rest of the Eurozone-countries.

The Greek people took the streets yesterday in hundreds of thousands to fight the decisive battle against their enslavement to the bankers. The puppet-government of the banker Papademos does not enjoy the support of the people. The brutal and unprovoked attack of the security forces against the massive demonstrations proves this.

We stand on the same side with the people of Greece. We demand the bail-outs and the ‘rescue’-plans to cease immediately and the Troika (EU-ECB-IMF) to leave the country. We demand the Greek government to step down immediately and all the responsible for the crisis to be prosecuted.

We want austerity to stop all over Europe and the rights of the people to prevail against the profits of the bankers.

We make this call for 14.00 on Saturday 18/2 at Beursplein in Amsterdam to express our solidarity to the people in Greece.
REinFORM

αναδημοσίευση από εδώ.

Thanks!

Αυτό που σε κουράζει...

Αυτό που σε κουράζει είναι η μοναξιά. Αυτό που σε κουράζει είναι η απουσία ορίζοντα και προοπτικής. Αυτό που σε κουράζει είναι όταν κάθε μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη. Αυτό που σε κουράζει είναι όταν δεν υπάρχει αγάπη. Αγάπη, ρε μουνιά!

Υπάρχουν πάρα πολλοί κουρασμένοι άνθρωποι. Είναι αυτή η κούραση που σε οδηγεί να κάνεις συνέχεια τα ίδια πράγματα και τα ίδια λάθη. Σε οδηγεί στο σπίτι σου, στο μικρόκοσμό σου, στο θάνατο.

Αναδημοσίευση από πιτσιρίκο.

Το σύνταγμα μέσα μου... pitsirikos

Χτες, συζητούσα με έναν παιδικό μου φίλο και κάποια στιγμή η κουβέντα έφτασε στο Σύνταγμα. Δεν είχε πάει στις διαδηλώσεις του Συντάγματος -δεν ζει στην Αθήνα-, και ήταν εξαιρετικά δύσπιστος ως προς τα πράγματα που μπορούν να καταφέρουν οι πολίτες που συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα. Από την άλλη, δεν είχε κάτι διαφορετικό να προτείνει – «αν δω αποτελέσματα, όμως, θα ακολουθήσω» μου είπε.

Τα θετικά στοιχεία των διαδηλώσεων στην πλατεία Συντάγματος είναι πολλά αλλά είναι ορατά μόνο σε όσους συμμετείχαν σε αυτές. Δεν έγινε δυνατό να φτάσουν σε όλους όχι επειδή δεν υπήρξε σωστή επικοινωνιακή πολιτική αλλά επειδή -κατά την ταπεινή μου γνώμη- δεν υπήρξαν κάποιες νίκες που να πείσουν την πλειοψηφία των πολιτών για τις δυνατότητες του εγχειρήματος και να τους παρακινήσουν να συμμετέχουν.

Αν κάτι μου έκανε εντύπωση στις λαϊκές συνελεύσεις της πλατείας Συντάγματος -πέρα από το πρωτοποριακό του πράγματος, τουλάχιστον για τα νεοελληνικά δεδομένα- ήταν η απουσία ρεαλιστικών προτάσεων και η ανάλωση σε πύρινους λόγους, χωρίς καμία ουσία. Παράδειγμα: «Η επανάσταση δεν πάει διακοπές», πανηγυρισμοί, χειροκροτήματα, η πρόταση ψηφίζεται με συντριπτική πλειοψηφία, και τις επόμενες ημέρες λιγότερα από 500 άτομα στη συνέλευση.

Όσο η οργή θα εξαντλείται σε συνθήματα και μονολόγους σε βάρος των κακών πολιτικών, των κακών μπάτσων και των κακών δημοσιογράφων, είμαστε ακίνδυνοι. Αυτό το κάνουν κάθε μέρα και χιλιάδες άνθρωποι στα καφενεία – δεν θεωρούν, όμως, πως κάνουν κάτι επαναστατικό, ούτε καταφέρνουν να αλλάξουν κάτι.

Στην πλατεία Συντάγματος ακούστηκαν πολλά συνθήματα για πολιτικούς, μπάτσους και δημοσιογράφους αλλά ελάχιστα για τις 30 οικογένειες που ελέγχουν πλήρως την πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου.

Υπήρξαν στη λαϊκή συνέλευση αναφορές στον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη -και την παρέα τους-, αλλά ξεχνιόντουσαν, όταν ο επόμενος ομιλητής έλεγε πόσο σπουδαίοι, πρωτοπόροι και γαμάτοι είμαστε.

Υπήρξαν φωνές που επισήμαναν πως οι πολιτικοί είναι οι μαριονέτες και πρέπει να κοιτάξουμε πίσω από την κουρτίνα αλλά αρκούσε μια αναφορά στις θηριωδίες των ΜΑΤ, για να ξεχαστούν αμέσως.

Από την πλατεία Συντάγματος έλειψαν οι στόχοι που μπορούμε να πετύχουμε. Τέθηκε σαν στόχος να μην ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο -που αποδείχτηκε τελικά πολύ μεγάλος στόχος και έξω από τις δυνατότητες που είχαμε τη συγκεκριμένη στιγμή- και μετά επήλθε η απογοήτευση. Όχι σε όλους αλλά σε πολλούς.

Μα, ακόμα και πιο ταπεινοί στόχοι -όπως οι διαδηλώσεις έξω από τηλεοπτικούς σταθμούς- δεν στέφθηκαν με επιτυχία· χώρια που και εκεί πάλι τα ΜΑΤ συναντήσαμε. Μα τι ζητάμε, όταν διαδηλώνουμε έξω από το Mega; Να γίνει «καλύτερο»; Να γίνει πιο «αντικειμενικό»; Δεν πρόκειται. Τα συμφέροντα του Μπόμπολα, του Βαρδινογιάννη και του Ψυχάρη δεν αλλάζουν και δεν πετυχαίνουμε τίποτα -εκτός από την στιγμιαία εκτόνωση- με συνθήματα κατά της Τρέμη και του Πρετεντέρη.

Αν θέλεις πραγματικά να χτυπήσεις και να γκρεμίσεις τα τηλεοπτικά κανάλια, πρέπει να χτυπήσεις τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους. Πρέπει να χτυπήσεις τις τσέπες τους. Μαθαίνεις ποιες είναι οι επιχειρήσεις τους, φτιάχνεις μια λίστα, την δημοσιεύεις, ενημερώνεις τον κόσμο, και καλείς τους πολίτες να τις σαμποτάρουν. Να μην αγοράζουν τις εφημερίδες τους, τα έντυπά τους, τα προϊόντα που παράγουν οι επιχειρήσεις τους κλπ.

Τα τηλεοπτικά κανάλια δεν τα περικυκλώνεις – τα κλείνεις. Τις τράπεζες δεν τις σπας, ούτε τις καις – τις κλείνεις.
Κι επειδή η άρνηση δεν αρκεί -χρειάζεται και πρόταση- φτιάχνεις δικά σου μέσα ενημέρωσης και παίρνεις την ενημέρωση στα χέρια σου.

Προσωπικά, δεν τα έχω τόσο με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ -αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και το συμφέρον τους κοιτάνε-, αλλά με εμάς που η αντίστασή μας ξεκινάει και τελειώνει στην γκρίνια. Αν είμαστε μάγκες και θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε την κατάσταση, ας φτιάξουμε δικά μας ΜΜΕ -είναι πανεύκολο σήμερα- και ας τους στείλουμε στον αγύριστο. Τα κακά, παρακμιακά σάπια και ετοιμόρροπα -πια- ΜΜΕ τα χτυπάς με υγιή, δημοκρατικά και αντικειμενικά ΜΜΕ. Όχι με βρισιές και πέτρες.

Ψάχνω στα δυο σάιτ της πλατείας Συντάγματος (real-democracy.gr και amesi-dimokratia.org) να βρω την είδηση για την Proton Bank και τον Λαυρεντιάδη. Δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά -όπως και για πολλά άλλα θέματα. Πού είναι η ενημέρωση λοιπόν για μια είδηση που τα καθεστωτικά ΜΜΕ προσπαθούν να αποκρύψουν; Και, χωρίς να θέλω να θίξω τον κόπο και την αξία των ανθρώπων που τα χειρίζονται, πώς γίνεται τα σάιτ της πλατείας Συντάγματος -που εκπροσωπούν χιλιάδες ανθρώπους και κάνουν κάλεσμα σε έναν ολόκληρο λαό-, να έχουν λιγότερους αναγνώστες από το μπλογκ μου; Κάτι γίνεται λάθος. Και τα λάθη τα διορθώνεις – δεν επιμένεις σε αυτά.

Από την στιγμή που αποφασίσαμε πως θα διαδηλώσουμε με ειρηνικό τρόπο και θα διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο τον ειρηνικό χαρακτήρα των διαδηλώσεων μας, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας. Διαφορετικά, θα πέφτουμε συνέχεια πάνω στα ΜΑΤ, και θα δοκιμάζεται τόσο η επιλογή μας να διαδηλώνουμε ειρηνικά όσο και η μαζικότητα και η επιτυχία του κινήματός μας.

Είναι πολύ η σημαντική η φυσική παρουσία στις διαδηλώσεις αλλά ζούμε πια στον 21ο αιώνα. Είναι ωραίες και χρήσιμες οι διαδηλώσεις και οι πορείες αλλά ας σκεφτούμε ειλικρινά ποια είναι τα αποτελέσματά τους μέχρι σήμερα. Ας πάψουμε να αντιμετωπίζουμε την επανάσταση και την εξέγερση με τα δεδομένα της κοινωνίας του 1920.

Αντί να βάζουμε δεκάδες στόχους και να μην πετυχαίνουμε κανέναν από αυτούς, ας βάζουμε έναν στόχο κάθε φορά και ας περνάμε στον επόμενο στόχο, αφού πρώτα πετύχουμε τον προηγούμενο. Κι ας ξεκινήσουμε από έναν εύκολο -σχετικά- στόχο.

Ας πάψουμε να θεωρητικολογούμε και ας γίνουμε πρακτικοί και ουσιαστικοί. Μόνο έτσι θα είμαστε πραγματικά επικίνδυνοι και θα καταφέρουμε να φέρουμε κοντά μας όλους όσοι έχουν ακόμα αμφιβολίες για τις δυνατότητες του κινήματός μας.

Το συναίσθημα μας έβγαλε στους δρόμους, μας έφερε κοντά, μας ένωσε, μας έκανε δυνατούς. Τώρα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας. Για να νικήσουμε.

Αναδημοσίευση από τον πιτσιρίκο...

Όλοι στις απεργιακές κινητοποιήσεις τις ημέρες συζήτησης και ψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος στη Βουλή. ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

Μέσα σε ενάμιση χρόνο κυβέρνηση-ΔΝΤ-ΕΕ έχουν διαλύσει δικαιώματα δεκαετιών. Ότι δεν κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις το κατάφερε το ΠΑΣΟΚ με το μνημόνιο και την τρόικα. Και έπεται συνέχεια με το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που πρόκειται να θυμίσει στον ελληνικό λαό σκηνές κατοχής.

Ο χώρος των μηχανικών δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς έχει οδηγηθεί σε απελπιστική κατάσταση. Καλλικράτης, ν/σ για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, περαίωση, όλα στο όνομα του μνημονίου και της κρίσης έχουν καταφέρει τα εξής:

Ø την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα

Ø την σημαντική μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα καθώς και την απορύθμιση του

Ø την αύξηση της ανεργίας στον κλάδο

Ø την υπονόμευση του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση

Ø την φορολογική ληστεία

Μπροστά σε αυτή την κανιβαλική επίθεση δεν μας αντιστοιχεί ο ρόλος που αναλαμβάνει η διοίκηση του ΤΕΕ, ρόλο παρατηρητή (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή ρόλο συνεργάτη στο τσάκισμα των δικαιωμάτων μας.

Εμείς οι μηχανικοί θέλουμε να διεκδικήσουμε με αγωνιστικό τρόπο την αξιοπρέπεια, τη δουλειά, την κοινωνική ασφάλιση, ως εργαζόμενοι που αξιοποιούν την επιστημονική τους γνώση για λογαριασμό της κοινωνίας και όχι του κέρδους. Γι’ αυτό και δεν είμαστε απλώς αγανακτισμένοι αλλά και μαχόμενοι.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να διαλέξουν την αγωνιστική διέξοδο, στον πόλεμο που κηρύχτηκε ενάντια στην εργασία και τα δικαιώματα μας. Την στιγμή που χιλιάδες κόσμου πλημμυρίζουν τις πλατείες οι μηχανικοί πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στο συλλογικό αγώνα ή την υποταγή.

Όλοι στις απεργιακές κινητοποιήσεις τις ημέρες συζήτησης και ψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος στη Βουλή.

ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ...

Το βράδυ της Τετάρτης 6 Απριλίου κλείνουμε την τηλεόραση, στα δελτία των 8 και των 9, και ανοίγουμε το Ιντερνετ. Από τη διεύθυνση xreokratia.gr και debtocracy.gr, από τις 20:00 και μετά θα είναι διαθέσιμο το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση των θεατών και το οποίο θα διατίθεται χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδωσης.

Τον Άρη Χατζηστεφάνου τον είδα σε μια συζήτηση στο αντιπολεμικό διήμερο στα Χανιά. Ένας άνθρωπος απλός που ήξερε να μιλάει και ήξερε τι έλεγε. είχε σιγουριά και δεν έκανε το κλασσικό "ε...ε..." που κάνει όποιος δεν ξέρει πως να εκφράσει αυτά που θέλει να πει ή δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να πει.

Τέτοιοι άνθρωποι μου τραβάνε την προσοχή μάλλον γιατί ούτε εγώ ξέρω να μιλάω σωστά και έτσι εκτιμώ όποιον μπορεί να το κάνει. Βέβαια ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός και δεν ξέρει να μιλάει. Άρα μάλλον οι υπόλοιποι Έλληνες δεν πρέπει να πολυεκτιμούν οτι κάποιος ξέρει να μιλάει και ξέρει τι θέλει να πει.

Τελικά έμαθα οτι ο Άρης απολύθηκε από τον ΣΚΑΙ γιατί έκανε κάτι που δεν χρειάζεται να έχεις κάποια φοβερή ικανότητα στην ομιλία. Είπε ΟΧΙ όταν του ζήτησαν μείωση μισθού και υπερασπίστηκε τις συλλογικές συμβάσεις. Η επιστολή του εδώ.

ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΝΕ

Αυτοί οι άνθρωποι μας έβαλαν τα γυαλιά.

Αγωνίστηκαν με κίνδυνο της ζωής τους και κέρδισαν. Σήκωσαν τα κεφάλια τους και πάλεψαν, την ώρα που όλη η χώρα είναι σκιμένη και τρώη την μια καρπαζιά μετά την άλλη. Κέρδισαν και χαμογελάνε. Και πολύ καλά κάνουν.

Αντιμετώπισαν τον κάθε Πρετεντέρη και κάθε λογής σκουπίδι, που προσπάθησαν με ζήλο να μας πείσουν ότι είναι παράλογο να διεκδικείς βασικά δικαιώματα σου, και κέρδισαν. Κέρδισαν και χαμογελάνε. Και πολύ καλά κάνουν.

Στάθηκαν απέναντι στο τέρας που ονομάζεται κράτος και όλους τους παρατρεχάμενους του και κατάφεραν να μην τους καταπιεί. Κατάφεραν κάτι που για πολλούς μοιάζει αδύνατο. Αγωνίστηκαν ενάντια στην χούντα με θάρρος και αποφασιστικότητα,και κέρδισαν. Κέρδισαν και χαμογελάνε. Και πολύ καλά κάνουν.

Επιτέλους σημειώθηκε μια νίκη. Την χρειαζόμασταν αυτή την νίκη. Να αλλάξει λίγο το προσκυνημένο τοπίο. Γιατί όταν βλέπεις μια νίκη μπορείς να πιστέψεις και στην επόμενη. Σου δίνει κουράγιο. Να σταματήσουμε να βλέπουμε μόνο φάπες. Να σταματήσουμε να βλέπουμε μόνο σκυφτά και μιζεριασμένα πρόσωπα. Τελικά μάλλον ο τίτλος θα έπρεπε να είναι ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ. Όλοι μαζί Έλληνες και ξένοι, ενωμένοι.

Σας ευχαριστούμε που το κάνατε όλο αυτό. Ελπίζω να νιώσατε όση αλληλεγγύη μπορέσαμε να σας δείξουμε.

Για την ακρόπολη...

"...Σύμφωνα με τον κ. Τσίμα, η Ακρόπολη είναι ένα σύμβολο του δημόσιου χώρου και δεν μπορεί κανείς να την οικειοποιείται, αλλά δεν τον ενοχλεί καθόλου πως ο ίδιος και οι συνάδελφοί του έχουν οικειοποιηθεί τις δημόσιες συχνότητες (που είναι δημόσιο αγαθό) και εκπέμπουν επί 20 χρόνια την άγρια προπαγάνδα των άθλιων αφεντικών τους.

Η μέρα που οι πολίτες θα μπουκάρουν στο στούντιο του Mega –ενός ακόμα παγκόσμιου μνημείου- δεν θα αργήσει. Και τότε η θέση του κ. Τσίμα θα είναι πολύ δύσκολη. Καλή τύχη.

(Ο σκύλος της φωτογραφίας είναι ο Οδυσσέας, όπως μου είπε η κυρία που καθαρίζει τις τουαλέτες της Ακρόπολης χτες το απόγευμα. Τα μπλε κτήνη στο βάθος δεν ξέρω πώς τα λένε.) "

Αναδημοσίευση από τον πιτσιρίκο. Το υπόλοιπό εδώ

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Ύστερα από την τελευταία επίσκεψη της στην Άθήνα και την συνάντηση της με "κορυφαία" κυβερνητικά στελέχη αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, η τρόικα εξέφρασε την αισιοδοξία της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Παρόλαυτα εντόπισε μερικά αγκάθια στην πορεία της αναδιάρθωσης της ελληνικής οικονομίας. Για τον λόγο αυτό, η τρόικα ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να παραχωρήσει το 40% του ελληνικού πληθυσμού στην Γερμανία,την Γαλλία και σε άλλα "φιλοελληνικά" κράτη. Έτσι θα μειωθεί το έλλειμα αφού περίπου 4.000.000 Έλληνες θα δουλεύουν σαν σκλάβοι στην Γερμανία.

"Κορυφαία" κυβερνητικά στελέχη, με αιχμή τον "αριστερό" Θεόδωρο Πάγκαλο, αντέδρασαν κατευθείαν και έπειτα από σκληρά παζάρια με τα γεράκια της τρόικας κατάφεραν να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη και τελικά συμφώνησαν ώστε ναι μεν να πουληθεί το 40% του πληθυσμού αλλά τουλάχιστον οι σκλάβοι να παραμείνουν αλυσοδεμένοι μέσα στην ελληνική επικράτεια.

Στα πρόσωπα της κυβέρνησης φάνηκαν για πρώτη φορά κάποια χαμόγελα αφού η εξέλιξη αυτή αξιολογήθηκε αρκετά θετικά. Ο πρωθυπουργός δήλωσε : "κερδίσαμε μια μεγάλη μάχη αλλα όχι τον πόλεμο, ευχαριστούμε τον λαό και να γνωρίζετε ότι οι κόποι σας δεν πάνε χαμένοι" ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δια μέσου του εκπροσώπου τύπου της τόνισε οτι: "η πώληση έχει καθυστερήσει και υπεύθυνη για αυτό είναι η κυβέρνηση".

Τα κόμματα τις αριστεράς δήλωσαν δια βήματος της βουλής οτι το ποσοστό αυτό είναι πάρα πολύ μεγάλο, άν και κρίνουν θετικό ότι κρατήθηκε το 60% του πλυθησμού και έτσι το ελληνικό κοινοβούλιο θα διατηρήσει το management.

Όπως καταλάβατε για μία ακόμα φορά "η δημοκρατία δεν έχει αδιεξοδα"

Ο στιγματισμός της ψυχικής διαταραχής ως λειτουργία... by De-Lira

" Στο παρόν κείμενο θα ασχοληθώ με τον στιγματισμό ως μηχανισμό βαθειά δομημένο στην ανθρώπινη κοινωνική φύση. Στην προσπάθεια να υποστηρίξω τον παραπάνω ισχυρισμό θα αναφερθώ στην ανάλυση του Σαρτρ σχετικά με τον Αντί- Σημιτισμο, καθώς και με τα στοιχεία της προσωπικότητας που απαιτούνται για την στήριξη του φαινομένου. Στην συνέχεια θα παραθέσω μια σύντομη ιστορική αναφορά στο θέμα της «τρέλας» και το χρονικό σημείο όπου ταυτίστηκε με τον στιγματισμό... "

Το πλήρες κείμενο εδώ... στο καινούργιο μπλόκι του De-Lira (I DEVIATE FROM THE STRAIGHT TRACK)

Ανοιχτή επιστολή μάνας νεαρών στην παρανομία...

" Μέχρι πριν λίγες μέρες, πίστευα πως δεν ήταν δυνατόν να αντιτάξω τίποτα απέναντι στην κατάσταση που ζω, εγώ και τα παιδιά μου, εδώ και έξι μήνες

Κατάσταση που παραπέμπει στην ατμόσφαιρα της δίκης του Κάφκα, με κύριους πρωταγωνιστές δημοσιογράφους, αλλά και άλλους μηχανισμούς που δεν ξέρω να τους κατονομάσω. "

Ολόκληρη η επιστολή εδώ.

Οδηγός αποφυγής σύλληψης για τρομοκρατία...

Το φαΐ είναι έτοιμο. Μπλε, 3, τρίγωνο.

• Να μη μιλάτε συνωμοτικά
• Να σβήσετε τις προκηρύξεις της 17Ν από τον υπολογιστή σας
• Να πετάξετε τα ρολόγια από το σπίτι
• Να κάνετε τον καφέ σας στο μάτι (τα γκαζάκια απαγορεύονται αυστηρά)
• Να μην διαβάζετε βιβλία (καλό θα ήταν να μην διαβάζετε κανένα αλλά αν δεν μπορείτε επιτρέπονται η βίβλος, η καινή διαθήκη και το εγχειρίδιο σωστής συμπεριφοράς που θα εκδώσει το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ... )
• Τέλος αν μπουκάρουν μια μέρα σπίτι σου να σε συλλάβουν μην ρωτήσεις γιατί (ανάρμοστη συμπεριφορά στα όρια της εξύβρισης), μην αντισταθείς (αντίσταση κατά της αρχής - ναι, ναι, αυτός ο καθυστερημένος που ήρθε να σε συλλάβει και έχει ντυθεί αστακός είναι αρχή) και όταν σε δέρνουν κατά την σύλληψη ή κατά την μεταφορά σου μην φωνάζεις και μην επαναλαμβάνεις "δεν έκανα τίποτα" (αν και δεν ξέρουν αυτοί ξέρεις εσύ τι έκανες και σε δέρνουν προκαταβολικά). Το μοναδικό που μπορείς να κάνεις, εάν συμβούν τα παραπάνω, είναι να τραγουδάς το "μικρό μου πόνυ, μικρό μου πόνυ" και αυτό υπό περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου από τους αξιότιμους δικαστικούς (βλέπε Πρετεντέρη, Σόμπολο και άλλους).

Το δέμα παραδόθηκε. Μπλε προς Πράσινο, 4, Κύκλος.

Τα Χανιά δεν είναι μαγαζί...

Μεγάλωσα στα Χανιά και δεν φοβήθηκα ποτέ. Περπατούσα πάντα και παντού και δεν είχα νιώσει φόβο ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι ούτε τώρα φοβάμαι γιατί ξέρω ότι είναι θρασύδειλα παιδάκια. Σε μια πόλη που το μόνο που κοιτάει είναι η "βιτρίνα" της, έχω αρχίσει να θλίβομαι. Επιθέσεις από φασιστάκια που το μυαλό τους συμπεριφέρεται σαν μια πατάτα. Προχωράω στην πόλη και βλέπω καταναλωτικά όργια και εκτονώσεις. Εκτονώσεις από γκριζαρισμένους ανθρώπους που πανικοβάλλονται μόνο από την ιδέα ότι θα χαλάσει η "εικόνα". Όλα τα υπόλοιπα βαίνουν καλώς... Ακούω συζητήσεις με φοβερές τάσεις τοπικισμού, για το πόσο φοβερή και τέλεια είναι η πόλη μας...

Ξέρω ότι δεν νιώθουν όλοι τόσο περήφανοι για αυτή την πόλη. Είναι άνθρωποι που κάθονται σε μια αλλιώτικη πλευρά και θλίβονται για το πως διαμορφώνονται η συνθήκες σε αυτή την πόλη. Βλέπεις μια απορία στο βλέμμα τους για το πως κάποιος χτυπάει μετανάστες, για το πως κάποιος επιλέγει για σύμβολο που τον εκφράζει την σβάστικα. Δεν καταλαβαίνουν τι έφταιγε αυτή η κοπέλα που δίδασκε μετανάστες.

Υπάρχει άλλη διάσταση στα Χανιά. Απλά έχει καλυφθεί από το lifestyle, τον τοπικισμό, την άκρατη κατανάλωση και την λογική του "όλα βαίνουν καλώς αν δεν χαλάει η βιτρίνα". Δεν θέλω η πόλη που μεγάλωσα να γίνει μαγαζί, δεν θέλω να έχει βιτρίνα. Θέλω να μην στεναχωριέμαι σε κάθε γωνία με αυτά που βλέπω...

Σαν να έχει κάποιο δίκιο...

" Θα μου πείτε δεν είμαι και ο πλέον κατάλληλος να κάνω υποδείξεις και μάλιστα για θέματα δημοκρατίας.

Σωστά. Στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία μπορούν να της κάνουν ό,τι θέλουν, ακόμη και να τη θάψουν αν το επιθυμούν. Είναι καλό ό,τι γεννιέται σ' έναν τόπο, σε αυτόν και να πεθαίνει. Να μην τους κακοφαίνεται, όμως, που οι πιτσιρικάδες της πετάνε πέτρες. Γριά και ρακένδυτη τη βλέπουν, πέτρες της πετούν.

Αρχέγονα μα αλάνθαστα ένστικτα είναι αυτά.

Γιατί οι πιτσιρικάδες είναι πιο έντιμοι και περήφανοι από τους μεγάλους.

Δεν θα ήθελαν όταν μεγαλώσουν να βρουν μια νεκρή στην ντουλάπα και να μάθουν ότι οι πατεράδες τους την κρατούσαν εκεί για να συντηρούνται από τη σύνταξή της.

Επιθυμούν κάτι πολύ περισσότερο από ένα πτώμα στη φορμόλη και να είστε βέβαιοι πως θα το πάρουν όσα σκιάχτρα κι αν υψώσετε στους δρόμους.

Όσο για το πρόσωπό μου, είναι απόλυτη πεποίθησή μου και σίγουρα χιλιάδων άλλων σκεπτόμενων ανθρώπων πως τη ζημιά που προξενεί στο κοινωνικό σύνολο ένας λαμπερός τηλεπαρουσιαστής σ' ένα και μόνο δελτίο ειδήσεων (των 8 κατά προτίμηση) εγώ δεν θα καταφέρω 10 ζωές να μου χαρίσουν.

Τι ζημιά θα μπορούσα να προξενήσω με ένα λιανοντούφεκο; Δεν το έχω στρέψει ποτέ σε κορμί ανθρώπου, πόσο μάλλον στο μυαλό του."

Το κείμενο είναι του Β.Παλαιοκώστα και αναδημοσιεύτηκε από το tvxs.

Το υπόλοιπο κείμενο εδώ...

ΕΙΚΟΣΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΟΝΕΤΑ...

" Στο καφέ που βρεθήκαμε χθες

τώρα μαζεύτηκαν πολλοί περαστικοί

σταμάτησα και εγώ με τους ρεπόρτερς

ν'ακούσω για ένα έγκλημα απεχθές

POLICE LINE - DO NOT CROSS

ένα όργανο με άσπρη κιμωλία

σκιτσάρει ένα περίγραμμα οικείο

κι ένας νεαρός υπαστυνόμος

δέκατη τρίτη επιλογή

την είχε βάλει τη σχολή

στο μηχανογραφικό του

- Περάστε πίσω κύριε

δεν υπάρχει τίποτε να δείτε

-Κάνε στην άκρη ρε καριόλη

που θα μου πεις εμένα αν υπάρχει

εγώ

είμαι το πτώμα "

το κείμενο είναι από το βιβλίο "ΕΙΚΟΣΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΟΝΕΤΑ για την πολιτική διαχείρηση της ερωτικής απελπισίας"

Μια και το ξαναδιάβασα είπα να το προτείνω... δείτε το εδω

Μερικές Πράσινες Προτάσεις...

... για την βελτίωση της ΕΛ.ΑΣ:

- Τώρα που θα καταργηθούν τα χημικά, να μας ρίχνουν πιπέρι βιολογικής καλλιέργειας (και να μαζεύουν, μετά, τα μεταλλικά υπολείμματα τους και να τα ανακυκλώνουν).

- Οι μηχανές που θα πέφτουν πάνω μας να είναι υβριδικές (με ηλεκτροκινητήρες) και να μην καταναλώνουν βενζίνη.

- Οι προσαχθέντες να μεταφέρονται με τα πόδια στα τμήματα για να αποφορτίζονται οι πόλεις μας από τα περιπολικά.

- Οι τσάντες που θα μας φορτώνουν να είναι από ανακυκλωμένα υλικά... και όταν μας κλείνουν μέσα με ψευδείς κατηγορίες, να ανακυκλώνουν το μπυρομπούκαλο που αυτοί έβαλαν στην τσάντα και να επαναχρησιμοποιούν την τσάντα.

- Τελευταία θα θέλαμε οι φυλακές, που όπως φαίνεται θα γεμίσουν πιο ασφυκτικά από ότι μέχρι τώρα, να τροποποιηθούν με βάση τις αρχές τις βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής. Έτσι οι κρατούμενοι δεν θα διαμαρτύρονται που είναι στοιβαγμένοι μέσα, αφού τα κελιά θα είναι ευάερα και ευήλια.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ελληνική Αστυνομία που έδειξε κατανόηση που διαδηλώσαμε και φέτος και δεν σκότωσε κανένα από εμάς...

Υ.Γ. Το παρόν κείμενο γράφτηκε στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου που έχει ξεκινήσει το ΠΑΣΟΚ και ο Tom Bobandil επιθυμεί να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις... Έτσι ο κύριος χρυσοχοΐδης θα κατανοήσει ότι οι διαδηλωτές δεν διαφωνούν με το "αντιεξουσιαστικό" πλάνο του για την προστασία του πολίτη, αλλά έχουν εξοργιστεί που δεν προχωράει γρήγορα η "πράσινη ανάπτυξη".

ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ...

"...Χαζεύω το φεγγάρι, πάω να ευχηθώ, μια μαυρόγατα γυρνάει και με κοιτάει, μια φωνή με κανακεύει, το ξέρω ότι μπορεί να μην θέλω να τα ζήσω αυτά που εύχομαι, το ξέρω ότι ερωτεύομαι μονόδρομα, για να ζω εγκαταλείψεις και γυρισμούς και ξέρω ακόμη πως δεν μπορώ να ευχηθώ για τις μέρες που έρχονται ή για το δίκιο, για αυτά μπορώ μόνο να κάνω κι αυτό το μπορώ το έχουν πιάσει στο κόψε ράψε, μην τυχόν και περισσέψει οργή..."

Αναδημοσίευση από τα analwsima...

ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

" Μπορεί ο υπουργός Μ. Χρυσοχοΐδης να βγάζει στον δρόμο όλο και περισσότερους αστυνομικούς, ωστόσο η Eurostat αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολύ χαμηλότερη εγκληματικότητα από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και μάλιστα από τις πιο προηγμένες....

...Ταυτόχρονα έχουμε τους περισσότερους αναλογικά αστυνομικούς απ' όλα σχεδόν τα κράτη της Ε.Ε. Στην Ιταλία των πέντε φορές περισσότερων κατοίκων έχουν λίγο πάνω από τους διπλάσιους (106.000), στη Βρετανία 140.514, ενώ στη Σουηδία μόλις 18.000. Κράτη σαφώς πιο ανεπτυγμένα και οικονομικά εύρωστα αλλά παραδόξως με περισσότερο έγκλημα. "

αναδημοσίευση από την ελευθεροτυπία... το πλήρες κείμενο εδώ.

Γιατί στην αρχαία Αθήνα είχαν σκλάβους να κάνουν τους αστυνομικούς; Μήπως γιατί ο ελεύθερος πολίτης προτιμούσε να δουλεύει, να ρητορεύει, να γυμνάζεται, να λιάζεται ή ότι άλλο ήθελε και δεν καταδεχόταν να κάνει τον αστυνομικό;

Δεν γίνεται τα όνειρα των νέων ανθρώπων να είναι να γίνουν μόνιμοι στο στρατό ή να καταφέρουν να χωθούν σε καμιά αστυνομία. Προφανώς κάτι πάει λάθος. Δεν μιλάω για την κατηγορία ανθρώπων που γοητεύονται με την ιδέα ότι θα έχουν το δικαίωμα να δέρνουν και να διατάζουν.Αυτοί ούτως η άλλως είναι καμμένα χαρτιά. Μιλάω για την κατηγορία των παιδιών που δεν πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο. Ξέρω πολλούς. Ξέρατε ότι για επ.οπ. στην αεροπορία έκαναν τα χαρτιά τους 50.000 άτομα; Ε δεν είναι και τόσο φοβερή η δουλεία του επ.οπ. που να δικαιολογεί τόσα άτομα.

Αυτό βέβαια δεν προβληματίζει κανένα...

ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΚΩΝ/ΝΑ (στην Ελευθεροτυπία)

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τη θέση μου σχετικά με την υπόθεση που κατηγορούμαι, υποστηρίζοντας πρώτα και πάντα την πολιτική μου ταυτότητα.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την ημέρα που η αστυνομία έκανε την έφοδό της στην υποτιθέμενη γιάφκα στο Χαλάνδρι, συνέλαβε τέσσερα άτομα. Τα τρία αυτή τη στιγμή βρίσκονται έγκλειστα σε διάφορες φυλακές, ενώ το τέταρτο αφέθηκε. Στα δελτία επικρατεί κλίμα τρομοϋστερίας, ενώ οι δημοσιογράφοι στα πρόθυρα του εμφράγματος, ορύωνται και αναπαράγουν φαντασιόπληκτες ιστορίες τρόμου. Οργιάζουν και φαντασιώνονται πράγματα για τα οποία, όχι μόνο στοιχεία δεν έχουν, αλλά ούτε καν ενδείξεις. Αμέσως μετά εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για έξι ανθρώπους που τα αποτυπώματά τους βρέθηκαν στο σπίτι και σε αντικείμενα μέσα σε αυτό, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται με την εν λόγω υπόθεση (πόρτες, παράθυρα, εφημερίδες, σακούλες, κιθάρες) ή στηρίχτηκαν στην παρουσία των οχημάτων τους έξω από το σπίτι.

Είναι προφανές ότι η αστυνομία έπραξε έτσι για να ικανοποιήσει την ανάγκη της τότε κυβέρνησης να δείξει ότι παράγει έργο, έστω και την τελευταία στιγμή της προεκλογικής εκστρατείας. Θα ήταν καταστροφικό η οποιαδήποτε κυβέρνηση να κατέβει από το σανίδι αφήνοντας πίσω της μια θητεία γεμάτη σκάνδαλα και διαφθορά και χωρίς καμία επιτυχία, έστω και φαινομενική. Γι’ αυτό αποφάσισαν ότι πρέπει να βαφτίσουν το σπίτι «γιάφκα», την παρέα «οργάνωση» και τα άτομα που πήγαιναν στο σπίτι αδίστακτους βομβιστές και να τους στείλει φυλακή, μπας και πείσουν κανέναν ότι παράγουν έργο. Μετά από κάποιες μέρες ανέλαβε ο επόμενος. Ο Μ. Χρυσοχοίδης, υπουργός που κατέχει το πιο «σεβαστό προφίλ» στα μάτια της κοινής γνώμης και τη «μεγάλη επιτυχία επί 17Ν», δεν είναι δυνατόν τη δύσκολη στιγμή της καριέρας του να κάνει λάθη. Και αρχίζει πάλι το παραλήρημα....

Μπορεί η Ν.Δ. να υποτίθεται πως εξάρθρωσε τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, αλλά το ΠΑΣΟΚ μόλις ανέβηκε, μέσω αυτής της οργάνωσης βρήκε και την άκρη του νήματος για όλο το σύμπλεγμα της τρομοκρατίας. Και ο πυρετός άρχισε να ανεβαίνει... Με μια φωνή (όπως πάντα άλλωστε) μπάτσοι και ΜΜΕ αναγγέλλουν με πάσα βεβαιότητα ότι εμείς οι έξι πραγματώσαμε τα τελευταία χτυπήματα, ότι έχουμε σχέσεις με όλες τις οργανώσεις, ότι γνωρίζουμε άτομα...

Ενώ λένε ότι υπάρχει και το ενδεχόμενο να κρυβόμαστε μαζί με τους τρεις επικηρυγμένους συντρόφους, να κάνουμε ληστείες και να σχεδιάζουμε τα επόμενα χτυπήματα όλοι μαζί. Τώρα που τα συμπέραιναν όλα αυτά... Μάλλον οι μπάτσοι βλέπουν το «CSI MIAMI» και μετά δίνουν πληροφορίες στα αστυνομικά δελτία. Κανονίστε να σοβαρευτείτε λίγο, γιατί έτσι δε γίνεται δουλειά...

Επίσης καθοριστικό ρόλο στην έκδοση του εντάλματός μου είχε το γεγονός ότι η αστυνομία γνωρίζει τη σχέση μου με τον αναρχικό χώρο, λόγω της σύλληψής μου τον Ιανουάριο σε επιχείρησή τους σε σπίτια των Εξαρχείων, μετά την επίθεση του ΕΑ στο υπουργείο πολιτισμού. Και τότε για να μπουκάρουν, ισχυρίστηκαν ότι ήμασταν ύποπτοι (λόγω της τοποθεσίας του σπιτιού μάλλον) και αφού δεν βρήκαν τίποτα, για να μην γυρίσουν με άδεια χέρια, με συνέλαβαν (με άλλα δυο άτομα) για άσχετο λόγο. Μπορεί το δικαστήριο τότε να με αθώωσε, αλλά αυτό στάθηκε μεγάλο συν στα χέρια της αστυνομίας για να μπορέσει να με κατηγορήσει και σήμερα, μιας και με θεωρούσαν πλέον σεσημασμένο άτομο.

Και έτσι, λοιπόν, όλοι μαζί οι άρρωστοι κάνουν συνειρμούς και βγάζουν λάθος συμπεράσματα. Εγώ πάντως αυτό που έχω να τους πω, είναι να κλείσουν το στόμα τους, γιατί βάζω τα γέλια κάθε φορά που τους ακούω να λένε πως κανείς δεν εμφανίζεται, γιατί είμαστε ένοχοι. Δεν εμφανίζομαι, γιατί δεν προτίθεμαι να γίνω βορρά στις ασφαλίτικες φιλοδοξίες για παράσημα και όχι επειδή σχεδιάζω ενέργειες. Δεν επέλεξα να είμαι σε αυτή τη θέση, άλλοι το αποφασίσανε για μένα. Άλλοι προσπαθούν να δείξουν ότι είμαι στην παρανομία, να με θέσουν εκτός της καθημερινότητας, των δραστηριοτήτων μου και εκτός της ζωής μου γενικότερα. Και δεν θα πάω φυλακή για αυτούς τους άλλους που αποφάσισαν ότι τα κελιά της δημοκρατίας τους έχουν χώρο και πρέπει να τα γεμίσουν, για να σκούζουν ότι παράγουν το κατάπτυστο έργο τους. Γι’ αυτό δεν παρουσιάζομαι «αυτοβούλως» αν το πιάσατε... Και όλα αυτά γιατί; Για ένα αποτύπωμα σε μια σακούλα μέσα σε σπίτι φίλου; Με ένα αποτύπωμα σε μία σακκούλα γίναμε συντονιστές ολόκληρης της νεοτρομοκρατίας στην Ελλάδα; Μόνο την Αλ Κάιντα δεν μας έχουν φορτώσει ακόμη...Και ας ψάξουν καλύτερα, θα δουν τα αποτυπώματά μου παντού στο σπίτι. Και τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

Ούτε εκρηκτική ύλη υπήρχε διασκορπισμένη, ούτε καμία βόμβα σε εμφανές σημείο, όπως είπαν για να μπορέσουν να κατηγορήσουν οποιονδήποτε έμπαινε. Η αντιτρομοκρατική μπήκε μέσα και έκανε το σπίτι Κόσοβο. Έβαλαν στο τραπέζι κουτιά με μπογιά και σπρέυ και έλεγαν ότι «αυτά είναι τα σύνεργα των τρομοκρατών» λες και οι μπογιές είναι εκρηκτικές ύλες. Πως και δεν μας είπαν ότι το τηλεκοντρόλ είναι χειροβομβίδα...

Και όσο για τον υπουργό Δημ. Τάξ. που ζήτησε στα έξι άτομα να παρουσιαστούν, προσωπικά του δηλώνω ότι δε συνηθίζω να απολογούμαι, ειδικά στην αστυνομία σας, και ειδικότερα εφόσον δεν υπάρχουν στοιχεία σε βάρος μου. Να πάω στην δικαιοσύνη να αποδείξω τι; Ότι η παρέα έγινε οργάνωση και το σπίτι γιάφκα για να έχουν το ελεύθερο να κατηγορήσουν όποιον θέλουν; Ότι μας φορτώνουν ολόκληρο τον ποινικό κώδικα και μάζεψαν όποιον βρήκαν μόνο και μόνο για να μιλήσουν για συλλήψεις; Ή μήπως τελικά να πάω ν’ αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας; Να πάω να διαπραγματευτώ τι ακριβώς; Αναρχική είμαι, δεν είμαι ζητιάνα να κάνω διαπραγματεύσεις και παζάρια.

Και γι’ αυτό θα είμαι απόλυτη σ’ αυτά που έχω να πω. Παρ’όλα αυτά, εγώ μπορεί να μην αναγνωρίζω το δικαστήριο ως θεσμό, αυτό όμως με αναγνωρίζει ως ένοχη. Αυτή η ιστοριούλα κάποτε πρέπει να σταματήσει και γι’ αυτό θα αναγκαστώ να αναμετρηθώ με την δικαιοσύνη σας, όταν έρθει η ώρα.

Και, επιτέλους, κύριε Χρυσοχοΐδη, αποκτήστε σταθερή άποψη: Τη μία κάνετε λόγο για «παιδάκια που ζουν μακριά από τις οικογένειες τους και η δημοκρατία πρέπει να ‘ναι επιεικής» και απ’ την άλλη η υπόθεση αναβαθμίζεται και περνάει σε εφέτη ανακριτή. Δεν κάνω παράπονα. Απλά αναδεικνύω τα παιχνιδάκια πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ξέρω ότι μπορεί να κατηγορηθώ για τις αλήθειες που λέω, αλλά αυτό είναι που ξέρω να κάνουν οι ηδονοβλεψίες εκπρόσωποι του νόμου κάθε είδους. Να κατασκευάζουν σαθρά κατηγορητήρια, να εξαντλούν στις ανακρίσεις, να ποινικοποιούν φιλικές σχέσεις, να δικάζουν συνειδήσεις και να προσπαθούν να γεμίσουν τα κολαστήριά τους με επαναστατημένες ψυχές. Και φυσικά να προωθούν τη ρουφιανιά επικηρύσσοντας τους συντρόφους. Μιας και ήξεραν δηλαδή ότι σε κάποιους θα τρέξουν τα σάλια μόλις ακούσουν το μεγάλο ποσό της επικήρυξης και θα σπρώχνονταν μεταξύ τους για το ποιος καταδότης θα μιλήσει πρώτος.

Ο κύριος Χρυσοχοΐδης είχε το θράσος να επικηρύξει τα τρία παιδιά, ενώ ποτέ κανείς δεν έβγαλε στη δημοσιότητα καμία φωτογραφία κανενός μπάτσου από αυτούς που βιάζουν, δολοφονούν σε φυλακές και κρατητήρια, συμμετέχουν σε κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας και ναρκωτικών, βασανίζουν, δέρνουν, σπάνε κεφάλια, βγάζουν όπλα και εκπυρσοκροτούν. Γιατί πολύ απλά αυτοί, οι νυν προστάτες του πολίτη, έχουν το ακαταλόγιστο. Η κοινωνία τους το παρέχει με την ένοχη σιωπή της.

Απευθύνομαι δημόσια όχι για να αποδείξω την αθωότητά μου, καθώς το δίπολο αθωότητας και ενοχής δεν χωράει στη λογική μου (άλλωστε σε αυτούς που θεωρώ ενόχους, έχω ήδη αναφερθεί), αλλά επειδή εκτός από τους σιχαμένους ξερολισμούς των κονδυλοφόρων της εξουσίας υπάρχει και μια άλλη αλήθεια.

ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΒΑΔΙΣΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟΙ ΣΤΑΘΗΚΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ

ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΚΩΝ/ΝΑ
12-11-09

Για να ακουστεί και η γνώμη της... γιατί βαρεθήκαμε τους άθλιους που μιλάνε στα δελτία ειδήσεων...

"ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ" 'Η ΑΛΛΙΩΣ "A VAMPIRE STORY"

Ξυπνάω. Από τις γρίλιες μπαίνει ένα παράξενο αλλά συνάμα γνώριμο φως.Μου θυμίζει κάτι γνώριμο από παλιά αλλά μόλις ξύπνησα και δεν θέλω να ασχοληθώ παραπάνω. Πηγαίνω νωχελικά προς την κουζίνα αλλά θυμάμαι ότι χθες τελείωσε ο καφές, έτσι ντύνομαι, παίρνω το άσχημο πρωινό μου συναίσθημα και βγαίνω έξω μπας και πιω αυτόν τον καφέ επιτέλους!

Έξω το παράξενο φως γίνεται πιο έντονο και σαν να είναι πράσινο. Κάτι άλλαξε από χθες. Άσε που οι δρόμοι θυμίζουν σπίτι που την προηγούμενη έγινε πάρτυ... Ωχ μα είχανε πάρτυ χθες. Είχαμε εκλογές χθες!!!

Τρέχω γρήγορα στο πρώτο περίπτερο να δω ποιος βγήκε και... ουφ!!! Όλα καλά...

Νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας ο Γεώργιος Παπανδρέου του Αντρέα. Αγχώθηκα προς στιγμή ότι θα χάναμε την σειρά, αλλά όλα εντάξει τελικά. Γυρνώντας σπίτι σκέφτηκα ότι επιτέλους θα ανοίξει και ο δρόμος για την Ντόρα να γίνει αρχηγός κόμματος και στην συνέχεια πρωθυπουργός (αρκεί να περιμένει μερικά χρονάκια μέχρι να ηττηθεί πάλι το ΠΑΣΟΚ).

Ευτυχώς και για τον κ.Μητσοτάκη θα εκπληρωθεί το συμβόλαιο που έχει συνάψει με τον χάρο (να δει την κόρη του αρχηγό και μετά να πεθάνει) και θα μπορέσει να αναπαυθεί εν ειρήνη. Για φανταστείτε όμως 3 χρόνια μετά από όταν γίνει η Ντόρα πρωθυπουργός να ρίξει την κυβέρνηση της ο κ.Σαμαράς και στην συνέχεια να ιδρύσει νέο κόμμα τον " πολιτικό χειμώνα". Τότε ο κ.Μητσοτάκης θα κάνει χρήση ενός κρυφού όρου του συμβολαίου (με τον χάρο είπαμε) και θα εμφανιστεί ξανά ως καταραμένος νεκροζώντανος (αγγλιστί vampire), για να κυνηγήσει τον ατρόμητο αυτόν πολιτικό που τα έβαλε 2 φορές με την οικογένεια Μητσοτάκη και φιλοδοξεί να επιβιώσει. Ο Μητσοτάκ van Dracul, λοιπόν, αφού θα ρουφήξει και την τελευταία σταγόνα αίματος του Σαμαρά του Ατρόμητου, θα επιστρέψει, ήσυχα και ωραία, ικανοποιημένος πίσω στον άλλο κόσμο.

Στον απάνω κόσμο όμως, θα πρέπει να ξαναγίνουν εκλογές και μέσα σε πανηγυρικό κλίμα θα εκλεγεί ο διάδοχος του σημερινού πρωθυπουργού, Αντρέας Παπανδρέου του Γεωργίου... σας θυμίζει τίποτα το όνομα;

Σημείωση του συγγραφέα: Η ιστορία θεωρείται ρεαλιστικό σενάριο. Το μόνο πράγμα που θεωρείται απίθανο αλλά χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει την ιστορία, είναι το σημείο που αναφέρεται ότι τελειώνει ο καφές σπίτι μου.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΆΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ...

Ένα σχεδόν χρόνο μετά, βλέποντας περισσότερο με την λογική και λιγότερο με το συναίσθημα, το ζήτημα δεν νομίζω ότι είναι μόνο η καταδίκη του μπάτσου (το οποίο φυσικά δεν υποβιβάζω). Πιο μεγάλο ζήτημα κατά την γνώμη μου είναι η συνειδητοποίηση των μαθητών. Φυσικά δεν ισχυρίζομαι ότι έπρεπε να σκοτωθεί ένα παιδί για να συμβεί αυτό, αλλά εστιάζω στο γεγονός ότι αυτή η γενιά πρώτη φορά βρήκε ένα λόγο να κατέβει στον δρόμο (τουλάχιστον τόσο μαζικά). Κατάλαβαν ότι μπορούν να είναι ο ένας δίπλα στον άλλο πραγματικά και όχι σαν ένα link στο facebook. Πέρασαν μερικές στιγμές πιο ελεύθερες, μακριά από την "κοινωνία του θεάματος" και τα πιόνια της που προσπαθούσαν μάταια να αναπαράγουν θέαμα. Όπως και να το δει κανείς ήταν πιο αληθινό. Θέλω λοιπόν να τους ξαναδώ στο δρόμο για κάθε τι που τους ενοχλεί. Η "προστασία του πολίτη" μάλλον θα γίνει από τον ίδιο και όχι από ορδές αστυνομικών.

- Στις 15/12 η δίκη για τη δολοφονία Α. Γρηγορόπουλου