Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Σαν να έχει κάποιο δίκιο...


" Θα μου πείτε δεν είμαι και ο πλέον κατάλληλος να κάνω υποδείξεις και μάλιστα για θέματα δημοκρατίας.

Σωστά. Στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία μπορούν να της κάνουν ό,τι θέλουν, ακόμη και να τη θάψουν αν το επιθυμούν. Είναι καλό ό,τι γεννιέται σ' έναν τόπο, σε αυτόν και να πεθαίνει. Να μην τους κακοφαίνεται, όμως, που οι πιτσιρικάδες της πετάνε πέτρες. Γριά και ρακένδυτη τη βλέπουν, πέτρες της πετούν.

Αρχέγονα μα αλάνθαστα ένστικτα είναι αυτά.

Γιατί οι πιτσιρικάδες είναι πιο έντιμοι και περήφανοι από τους μεγάλους.

Δεν θα ήθελαν όταν μεγαλώσουν να βρουν μια νεκρή στην ντουλάπα και να μάθουν ότι οι πατεράδες τους την κρατούσαν εκεί για να συντηρούνται από τη σύνταξή της.

Επιθυμούν κάτι πολύ περισσότερο από ένα πτώμα στη φορμόλη και να είστε βέβαιοι πως θα το πάρουν όσα σκιάχτρα κι αν υψώσετε στους δρόμους.

Όσο για το πρόσωπό μου, είναι απόλυτη πεποίθησή μου και σίγουρα χιλιάδων άλλων σκεπτόμενων ανθρώπων πως τη ζημιά που προξενεί στο κοινωνικό σύνολο ένας λαμπερός τηλεπαρουσιαστής σ' ένα και μόνο δελτίο ειδήσεων (των 8 κατά προτίμηση) εγώ δεν θα καταφέρω 10 ζωές να μου χαρίσουν.

Τι ζημιά θα μπορούσα να προξενήσω με ένα λιανοντούφεκο; Δεν το έχω στρέψει ποτέ σε κορμί ανθρώπου, πόσο μάλλον στο μυαλό του."

Το κείμενο είναι του Β.Παλαιοκώστα και αναδημοσιεύτηκε από το tvxs.

Το υπόλοιπο κείμενο εδώ...

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)


26 Ιανουαρίου 1788.

Ο Κάπτεν Άρθουρ Φίλλιπ κανοκιάλησε την παραλία· «Εδώ θα είμαστε σίγουρα καλύτερα» θα σκέφτηκε και αποφάσισε να ακοστάρει. Που; Στον Κόλπο του Sydney στην Αυστραλία. Ααααα, Αυστραλία, υπέροχη χώρα: εφτάμισι εκατομμύρια km2 γης, εκ των οποίων τα ¾ είναι έρημος! Αλλά αυτό δεν μπορούν να το ξέρουν ακόμη οι Ευρωπαίοι: ο πρώτος που έπεσε πάνω στην Αυστραλία, ήταν ο γνωστός Κάπτεν Κουκ (και όχι Χουκ) στα 1770, κι από τότε φυσικά, όλα τα ευρωπαϊκά κοράκια έσπευσαν. Την πιο πρωτότυπη ιδέα για την εκμετάλλευση αυτής της νέας ηπείρου την κατέβασαν οι Εγγλέζοι: «Κι εάν μετατρέπαμε αυτήν την Terra Australis σε ένα τεράστιο κάτεργο, ώστε να νοιώσει ασφάλεια ο βολεψάκιας Εγγλέζος μικροαστός;» Αμ έπος, αμ έργον! Ο Κάπτεν Φίλλιπ έφτιαξε τον Πρώτο Στόλο, τον φόρτωσε 772 καταδίκους από τις κακόφημες συνοικίες του Λονδίνου και σήκωσε άγκυρα για Αυστραλία. Μετά από 8 κουραστικούς μήνες στη θάλασσα, έφτασε εκεί όπου έπρεπε και ξεμπάρκαρε στις 18 Γενάρη. «Καλά, βλαμμένοι είναι;» θα αναρωτήθηκε σίγουρα: το Botany Bay, στο οποίο τον είχαν διατάξει να ακοστάρει και να δημιουργήσει την αποικία-κάτεργο του, δεν έχει σιγουρεμένο πόσιμο νερό, το αγκυροβόλιο δεν ήταν καλό και το έδαφος στείρο. Τσακάλι καθώς ήταν, ο κάπτεν κατάλαβε ότι εάν ήθελε να επιτύχει το ανθρωπιστικό του έργο και οι 732 κατάδικοι του να επιζήσουν (του είχαν ήδη πεθάνει καμιά σαρανταριά στο ταξίδι), έπρεπε να βρει ένα μέρος με καλή γη και πόσιμο νερό. Έτσι, έριξε μια ματιά στα περίχωρα (δεν υπήρχε και κανένα περίπτερο εκεί γύρω, να ρωτήσει) και τελικώς, ανακάλυψε ένα μέρος γουστόζικο λίαν, με καλό έδαφος (ήξερε και από κηπουρική ο κάπτεν, γι’ αυτό), καθαρό νεράκι του θεού και ωραία παραλία, να τσαλαβουτάν άνθρωποι και βάρκες και την έστησε εκεί. Κατέβασε τους καταδίκους του και τους ολίγους πεζοναύτες και λοιπούς αξιωματικούς του κι οργάνωσε την ωραιοτάτη αποικία-κάτεργο του εκεί· ονόμασε και τον κόλπο «του Sydney», προς τιμήν του Λόρδου Sydney (ποιος ήτο ετούτος, ούτε και ξέρω!)...

...και όλα ήσαν φίνα και καραμπουζουκλίδικα, εκείνη την (εορταζόμενη ως εθνική γιορτή της Αυστραλίας) 26 Ιανουαρίου 1788…

Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Make my day... Waldeck



Μου έφτιαξαν την μέρα... δείτε τους εδώ

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ΕΙΚΟΣΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΟΝΕΤΑ...

" Στο καφέ που βρεθήκαμε χθες
τώρα μαζεύτηκαν πολλοί περαστικοί
σταμάτησα και εγώ με τους ρεπόρτερς
ν'ακούσω για ένα έγκλημα απεχθές

POLICE LINE - DO NOT CROSS
ένα όργανο με άσπρη κιμωλία
σκιτσάρει ένα περίγραμμα οικείο
κι ένας νεαρός υπαστυνόμος
δέκατη τρίτη επιλογή
την είχε βάλει τη σχολή
στο μηχανογραφικό του

- Περάστε πίσω κύριε
δεν υπάρχει τίποτε να δείτε

-Κάνε στην άκρη ρε καριόλη
που θα μου πεις εμένα αν υπάρχει

εγώ
είμαι το πτώμα "

το κείμενο είναι από το βιβλίο "ΕΙΚΟΣΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΟΝΕΤΑ για την πολιτική διαχείρηση της ερωτικής απελπισίας"

Μια και το ξαναδιάβασα είπα να το προτείνω... δείτε το εδω

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)


22 Ιανουαρίου 1879.

Είναι περίπου 9 το πρωί και στην κοιλάδα της Ισαντλουάνα της Νότιας Αφρικής ακούγονται πυροβολισμοί. Τίποτε κυνηγοί; Όχι: πόλεμος! Μια Βρετανική Αυτοκρατορία με αποικίες σε όλες τις ηπείρους, σας λέει κάτι; Ε, πως νομίζετε ότι δημιουργούνται τέτοιες αυτοκρατορίες; Θα σας πως εγώ: κατέχουμε το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδος και εκατοντάδες μίλια προς την ενδοχώρα, αλλά θέλουμε και την ενδοχώρα που περισσεύει. Καλώς· υπάρχει όμως ένα μικρόόόό προβληματάκι: το βασίλειο της Zululand. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει αβιογένεση, οι Ζουλού κατοικούν αυτά τα χώματα εδώ και αιώνες και σίγουρα δεν σκοπεύουν να τα δώσουν στον κάθε ηλίθιο που ήρθε πέρα από τη θάλασσα, φορώντας κόκκινα και άσπρο κράνος από φελλό. Προκειμένου να τους ξεφορτωθεί, ο Αρμοστής Νοτίου Αφρικής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας επιδίδει τελεσίγραφο στον Βασιλιά των Ζουλού, Κετσουάγιο, γνωρίζοντας ότι θα απορροφηθεί και, μόλις απορρίπτεται, ο Λόρδος Τσέλμσφορντ διασχίζει τον Bufallo river για να εισβάλει στην Zululand. Ο Λόρδος είναι τόσο σίγουρος για τα στρατά του, κι ας είναι μόνο 3-4.000, κι ας περιμένει ότι οι Ζουλού θα είναι πολλαπλάσιοι· οι φαντάροι είναι οπλισμένοι με τουφέκια Martini-Henry, την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, ενώ οι Ζουλού έχουν μόνο αυτά τα… τα… πως τα λένε; Κάτι κοντά δόρατα τέλος πάντως, και ασπίδες από φλοιούς δέντρων, άντε και κανένα απαρχαιωμένο εμπροσθογεμές τουφέκι. Αθώοι καθώς είναι και πρωτόγονοι δεν μπορούν να βλάψουν την πελώρια Αυτοκρατορία, και ο Λόρδος, αφού τους υποτάξει σε μερικές εβδομάδες, θα στεφθεί με δάφνες δόξας και πολλά φράγκα. Αφήνει λιγότερους από τους μισούς άντρες του στην Ισαντλουάνα για να κυνηγήσει μερικές χιλιάδες Ζουλού που νομίζει ότι είναι η κύρια δύναμη που ήρθε να τον προϋπαντήσει. Έτσι φτάνουμε σε αυτό που λέγαμε στην αρχή: πυροβολισμοί στις 9 το πρωί· οι έφιπποι ανιχνευτές των Βρετανών κυνηγούσαν μερικούς Ζουλού, όταν συνειδητοποίησαν ότι 20.000 από δαύτους περίμεναν κρυμμένοι στο χορτάρι της σαβάνας. «Μτι μκάνουμε μτώρα;» αναρωτήθηκαν οι αρχηγοί τους. «Μείχαμε μσυμφωνήσει μνα μεπιτεθούμε μαύριο» είπε ο ένας, «Μναι, μαλλά μμας μανακάλυψαν! Μπρέπει μνα μεπιτεθούμε μαμέσως!». Οι ανιχνευτές στο μεταξύ έτρεξαν αμυνόμενοι να ειδοποιήσουν την ολιγομελή (αλλά οπλισμένη με Martini-Henry!) δύναμη του στρατοπέδου. Too lateΣε χρόνο dt οι Ζουλού έχουν μπουκάρει στο στρατόπεδο και με την ευφυή τακτική «των κεράτων του βούβαλου» έχουν περικυκλώσει τα Εγγλεζάκια. Αυτά παθαίνει όποιος υποτιμά τους αυτόχθονες, ακόμη και εάν δεν έχουν μπαρούτι, ακόμα και εάν τα παλάτια τους είναι από λάσπη και τα καλύτερα ενδύματα τους από δέρμα λεοπάρδαλης.

Εκατοντάδες ξεσκισμένοι Βρετανοί, μόνο αυτό θα περισσεύει στην κοιλάδα της Ισαντλουάνα εκείνο το απόγευμα της 22ης Ιανουαρίου του 1879…

Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...

King of The Dogs...


Iggy Pop λοιπόν... Preliminaires (2009)
Δεν ξέρω πως μου ξέφυγε τόσο καιρό αυτός ο δίσκος... είναι πολύ καλός...

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)

15 Ιανουαρίου 1919.

Είναι η χρονική στιγμή που θα επιτρέψει στον Γιωργάκη μας να θέσει στα τέλη Μαΐου 2009 το ιστορικό ερώτημα «ΠΑΣΟΚ ή βαρβαρότητα;». Μην απορείτε, δεν τρελάθηκα! Η ακριβής ερώτηση είναι «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» και ετέθη από την Ρόζα Λούξεμπουργκ (στα 1915, νομίζω). Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, που μαζί με τον Καρλ Λίμπκνεχτ και άλλους ουτοπιστές(;) δρούσαν στα πλαίσια της Spartakusbund, της Ένωσης Σπάρτακος, κομμουνιστικής αλλά όχι κομμουνιστικής, αναρχικής αλλά όχι αναρχικής, τροτσκιστικής αλλά όχι τροτσκιστικής συμμαχίας αριστερών. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που ξεσπά στα 1914, βρίσκει τους κάλους πατριώτες σοσιαλδημοκράτες να τα έχουν κάνει πλακάκια με την απολυταρχική και μιλιταριστική μοναρχία του Keiser, οπότε οι αριστεροί «ελευθέρας βοσκής» προσπαθούν να οργανώσουν εργάτες και στρατιώτες εναντίον του κεφαλαίου και του πολέμου. Έτσι θα γεννηθεί η Ένωση Σπάρτακος (επειδή ο Λίμπκνεχτ υπέγραφε τα φυλλάδια του ως Σπάρτακος, για λόγους συμβολικούς) και θα διωχτεί αγρίως: απαγορεύσεις, διώξεις, φυλακίσεις· ο ίδιος ο Λίμπκνεχτ κι η Λούξεμπουργκ θα φυλακιστούν, στα μέσα του 1916, και δεν θα αποφυλακιστούν παρά μερικές ημέρες πριν την οριστική λήξη του Πολέμου, στις 11/11/1918. Στο μεταξύ, ήδη πριν τη λήξη, εργατικά κινήματα υπέρ της παύσης του πολέμου και της ανάληψης της εξουσίας από το προλεταριάτο έχουν ξεσπάσει στη Γερμανία και αυτούς ακριβώς θα προσπαθήσουν να οργανώσουν οι Σπαρτακιστές, κηρύσσοντας στο Βερολίνο την Free Socialist Republic. Η Λούξεμπουργκ, αντίθετα με τους Ρώσους Μπολσεβίκους τους οποίους και κατηγορούσε, δεν ήθελε βία στον αγώνα για την εξουσία –και κάπου εδώ πέφτει και το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;». Τα κινήματα και οι επαναστάσεις όμως, είναι γεγονότα βίαια (το γράφει και ο Μάο) και ξεφεύγουν από θεωρίες και συμβούλια, και, προκειμένου να μην χάσουν τα αυγά και τα καλάθια, οι καλοί πατριώτες σοσιαλδημοκράτες, προκειμένου να ειρηνεύσουν το εσωτερικό της νεοσύστατης Δημοκρατίας της Βάιμαρ, στέλνουν τους παραστρατιωτικούς τους να εξαφανίσουν την ακροαριστερή πτέρυγα που τους έχει πρήξει. Πρέπει όμως να είσαι πολύ προσεκτικός με το τι λες σε στρατιωτικούς: κατόπιν σύλληψης και ανάκρισης, Λίμπκνεχτ και Λούξεμπουργκ εκτελούνται και πετιούνται σε ποτάμια του Βερολίνου· το ίδιο και εκατοντάδες μέλη του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Στο ερώτημα λοιπόν «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;» της Ρόζα, η καθεστηκυία τάξη της απάντησε «Μπα! Βαρβαρότητα καλύτερα.» και την εσκότωσε με μια σφαίρα στο κεφάλι στις 15 Ιανουαρίου 1919…

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Έκθεση Κόμιξ...







«Επισκεφθείτε το blog της ομάδας Inkorrekt εδώ: http://inkorrekt-comics.blogspot.com/ και επικοινωνήστε μαζί τους εδώ: inkorrekt@gmail.com».

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Σαν σήμερα (4 Γενάρη)...


...το 1960 σκοτώθηκε ο Αλμπέρ Καμύ.

"Don't walk in front of me, I may not follow.
Don't walk behind me, I may not lead.
Just walk beside me and be my friend."


Βιβλιο-προτάσεις:
- Ο μύθος του Σίσυφου (Le Mythe de Sisyphe) (1942)
- Η πτώση (La Chute) (1956)

Δημοφιλείς αναρτήσεις