Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ)

2 Φεβρουαρίου σωτήριου έτους 962.

Ένας Γεμαναράς, μάλλον μουσάτος μπαίνει στην βασιλική του Αγίου Πέτρου Ρώμης και στέφεται «Αυτοκράτωρ και Αύγουστος» των Ρωμαίων. Των Ρωμαίων; Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι! Μα, οι Ρωμαίοι δεν μας τελείωσαν γύρω στο 476μ.Χ.; Νομίζετε! Η αυτοκρατορία που η ιστοριογραφία συμβατικά αποκαλεί «Βυζαντινή», λεγόταν πάντα επισήμως «Ρωμαϊκή». Η ιδέα της Ρώμης και της Αυτοκρατορίας της ήταν ένα είδος παθολογικής εμμονής, σαν μανία καταδιώξεως για τους κοσμικούς και λαϊκούς άρχοντες του Μεσαίωνα, σε Ανατολή και Δύση. Η Ανατολή όμως είχε και τυπικά το όνομα· είπαμε: το Βυζάντιο λεγόταν Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στη Δύση όμως υπήρχαν μόνο Γότθοι, Φράγκοι, Λομβαρδοί, Βάνδαλοι… Τι σχέση είχαν όμως όλοι αυτοί οι Γερμανοί με την Ρώμη; Πολιτικά καμία, μέχρι που ένας πάπας, που τραβιόταν πολιτικώς με τους ντόπιους και τους Βυζαντινούς που τον είχαν στην μπούκα, έστεψε τα Χριστούγεννα του έτους 800, τον ψηλέα τον Καρλομάγνο, «Αυτοκράτωρ Ρωμαίων». Οι Βυζαντινοί τότε είχαν κοντέψει να λυσσάξουν: Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι μόνο η δική μας! Ευτυχώς για τα νεύρα τους, η φάρσα δεν κράτησε πολύ: ο Καρλομάγνος χρησιμοποίησε ελάχιστα τον τίτλο και οι διάδοχοι του έκαναν την δήθεν νέα αυτοκρατορία του καλοκαιρινή! 151 χρόνια αργότερα είναι διασπασμένη σε μικρότερα κομμάτια και αυτό που δήθεν αντιστοιχεί στον πυρήνα της δεν έχει πια βασιλιά: μόνο μια χήρα βασίλισσα, την Αδελαΐδα. Ο βασιλιάς της Γερμανίας, Όττο (ελληνιστή, Όθων), μπουκάρει στην Β. Ιταλία, παντρεύεται την Αδελαΐδα και πάει στον πάπα: «Θα με στέψεις αυτοκράτορα;». Ο πάπας, αγνοώ γιατί, του έκανε μούτρα: « Όχι, δεν σε στέφω!». Σκοτίστηκε και ο Όττο, που λέτε, και έφυγε να σκοτώσει κάτι Μαγυάρους που έκαναν χουλιγκανισμούς στο μαγαζί του, στη Γερμανία. 11 χρόνια αργότερα, ο πάπας έχει once more βρεθεί με το αυγό στον κώλο και στέλνει να φωνάξουν τον Όττο: «Για εκείνη την στέψη που λέγαμε, δεν έρχεστε; Έχουμε και κάτι προβληματάκια στην πόλη…». Ο Όττο λοιπόν, δόξη και τιμή, χρίζεται Αυτοκράτωρ, γίνεται πρόσωπον ιερό και θέλει να λογίζεται ανώτερος από τον πάπα που ήρθε να τον ξελασπώσει εκείνη την ωραία 2α Φεβρουαρίου του έτους 962.

Ο καβγάς για το πάπλωμα μεταξύ Αυτοκράτορα και Πάπα ετοιμάζεται να ξεκινήσει…

Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοφιλείς αναρτήσεις