Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)


22 Ιανουαρίου 1879.

Είναι περίπου 9 το πρωί και στην κοιλάδα της Ισαντλουάνα της Νότιας Αφρικής ακούγονται πυροβολισμοί. Τίποτε κυνηγοί; Όχι: πόλεμος! Μια Βρετανική Αυτοκρατορία με αποικίες σε όλες τις ηπείρους, σας λέει κάτι; Ε, πως νομίζετε ότι δημιουργούνται τέτοιες αυτοκρατορίες; Θα σας πως εγώ: κατέχουμε το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδος και εκατοντάδες μίλια προς την ενδοχώρα, αλλά θέλουμε και την ενδοχώρα που περισσεύει. Καλώς· υπάρχει όμως ένα μικρόόόό προβληματάκι: το βασίλειο της Zululand. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει αβιογένεση, οι Ζουλού κατοικούν αυτά τα χώματα εδώ και αιώνες και σίγουρα δεν σκοπεύουν να τα δώσουν στον κάθε ηλίθιο που ήρθε πέρα από τη θάλασσα, φορώντας κόκκινα και άσπρο κράνος από φελλό. Προκειμένου να τους ξεφορτωθεί, ο Αρμοστής Νοτίου Αφρικής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας επιδίδει τελεσίγραφο στον Βασιλιά των Ζουλού, Κετσουάγιο, γνωρίζοντας ότι θα απορροφηθεί και, μόλις απορρίπτεται, ο Λόρδος Τσέλμσφορντ διασχίζει τον Bufallo river για να εισβάλει στην Zululand. Ο Λόρδος είναι τόσο σίγουρος για τα στρατά του, κι ας είναι μόνο 3-4.000, κι ας περιμένει ότι οι Ζουλού θα είναι πολλαπλάσιοι· οι φαντάροι είναι οπλισμένοι με τουφέκια Martini-Henry, την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, ενώ οι Ζουλού έχουν μόνο αυτά τα… τα… πως τα λένε; Κάτι κοντά δόρατα τέλος πάντως, και ασπίδες από φλοιούς δέντρων, άντε και κανένα απαρχαιωμένο εμπροσθογεμές τουφέκι. Αθώοι καθώς είναι και πρωτόγονοι δεν μπορούν να βλάψουν την πελώρια Αυτοκρατορία, και ο Λόρδος, αφού τους υποτάξει σε μερικές εβδομάδες, θα στεφθεί με δάφνες δόξας και πολλά φράγκα. Αφήνει λιγότερους από τους μισούς άντρες του στην Ισαντλουάνα για να κυνηγήσει μερικές χιλιάδες Ζουλού που νομίζει ότι είναι η κύρια δύναμη που ήρθε να τον προϋπαντήσει. Έτσι φτάνουμε σε αυτό που λέγαμε στην αρχή: πυροβολισμοί στις 9 το πρωί· οι έφιπποι ανιχνευτές των Βρετανών κυνηγούσαν μερικούς Ζουλού, όταν συνειδητοποίησαν ότι 20.000 από δαύτους περίμεναν κρυμμένοι στο χορτάρι της σαβάνας. «Μτι μκάνουμε μτώρα;» αναρωτήθηκαν οι αρχηγοί τους. «Μείχαμε μσυμφωνήσει μνα μεπιτεθούμε μαύριο» είπε ο ένας, «Μναι, μαλλά μμας μανακάλυψαν! Μπρέπει μνα μεπιτεθούμε μαμέσως!». Οι ανιχνευτές στο μεταξύ έτρεξαν αμυνόμενοι να ειδοποιήσουν την ολιγομελή (αλλά οπλισμένη με Martini-Henry!) δύναμη του στρατοπέδου. Too lateΣε χρόνο dt οι Ζουλού έχουν μπουκάρει στο στρατόπεδο και με την ευφυή τακτική «των κεράτων του βούβαλου» έχουν περικυκλώσει τα Εγγλεζάκια. Αυτά παθαίνει όποιος υποτιμά τους αυτόχθονες, ακόμη και εάν δεν έχουν μπαρούτι, ακόμα και εάν τα παλάτια τους είναι από λάσπη και τα καλύτερα ενδύματα τους από δέρμα λεοπάρδαλης.

Εκατοντάδες ξεσκισμένοι Βρετανοί, μόνο αυτό θα περισσεύει στην κοιλάδα της Ισαντλουάνα εκείνο το απόγευμα της 22ης Ιανουαρίου του 1879…

Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...

1 σχόλιο:

Μαριανα είπε...

ώστε έτσι έγινε...

Γεια σου θερσίτη :)

Δημοφιλείς αναρτήσεις