11:30 πμ.
Είναι η στιγμή που ακούγεται η πρώτη κανονιά σε μια μικρή πεδιάδα νοτίως των Βρυξελλών. Το κανόνι είναι γαλλικό και βάλλει εναντίον συμμαχικών θέσεων. Η πεδιάδα βρίσκεται κοντά στο χωριό Χαμηλονέρι (γνωστότερο όμως ως Waterloo) και είναι το σημείο της τελικής αναμέτρησης μεταξύ του Γαλλικού Αετού και του Βρετανικού Λέοντος. Ειδικότερα: ο Napoléon, έχοντας παραιτηθεί στα 1814 μετά από διαδοχικές ήττες (πρώτη φορά στην καριέρα του!) και μετά από έναν περίπου χρόνο βαρεμάρας και απραξίας στη νήσο Έλβα, λέει «Βαρέθηκα!... Πάω να πάρω πίσω τον αυτοκρατορικό μου θρόνο». Παίρνει μαζί του καμιά χιλιαριά γρεναδιέρους της φρουράς του, ξεμπαρκάρει μέρα-μεσημέρι κοντά στις Κάννες και σε χρόνο ρεκόρ ανεβαίνει στο Παρίσι με χιλιάδες στρατό, χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Η Ευρώπη χάσκοντας σαν ηλίθια και παραλυμένη από τον πανικό από την επιστροφή του «κοντού δεκανέα», στέλνει τα στράτα της να τον κάνουν «ντα!». Ο δουξ του Wellington παίρνει κάμποσους δικούς του Εγγλέζους και Σκοτσέζους, δανείζεται κάτι Βελγο-ολλανδούς και άλλους Γερμανούς, ενώ ο μπαρμπά-Μπλούχερ, ο αρχιστράτηγος-χούφταλο της Πρωσίας τρέχει να τον βοηθήσει στο Βέλγιο, όπου έχει μπουκάρει ο Napoléon. 18 Ιουνίου, Wellington και Napoléon βρίσκονται φάτσα ο ένας στον άλλο, αλλά σε πεδίο μάχης επιλεγμένο από τον Εγγλέζο. Κακό για τον Γάλλο, αλλά ο Γάλλος είναι Η Ιδιοφυία στην στρατηγική. Και έχει διπλάσια κανόνια… Ο Napoléon είχε ξεκινήσει ως υπαξιωματικός πυροβολικού κι όλες οι μάχες του είχαν δοθεί βάσει της οβίδας. Όμως… 17 Ιουνίου, πριν τη μάχη, άνοιξαν οι ουρανοί! Έβρεχε τόσο πολύ και όλο το βράδυ, ώστε το πρωί, άντρες και άλογα να βουλιάζουν στη λάσπη… Αποτέλεσμα: οι οβίδες έπεφταν στο χώμα, και αντί για «ΜΠΟΥΜ!» έκαναν «ΜΠΛΟΥΜ!». Δικαίως, ο Victor Hugo γράφει στους «Αθλίους» ότι μερικές σταγόνες βροχής άλλαξαν την τύχη της Ευρώπης. Χωρίς βροχή, η γαλλική επίθεση θα ξεκινούσε στις 6:00 πμ, θα είχε τελειώσει νικηφόρα ως το μεσημέρι, και όταν το απόγευμα θα έφταναν οι Πρώσοι του Μπλούχερ θα έβρισκαν του συμμάχους νικημένους και θα λακίζανε. Περιμένοντας όμως να στεγνώσει το έδαφος, η πρώτη βολή ρίχτηκε πολύ αργά, στις 11:30… Αυτή και μόνο η καθυστέρηση έφτανε για να χάσει ο Κορσικανός αυτοκράτωρ τη μάχη της ζωής του· αλλιώς, θα είχε νικήσει αναμφιβόλως (αν και, αργότερα, δεν θα μπορούσε να κρατηθεί παραπάνω στο θρόνο…) Αργά, κατά το σούρουπο, το μόνο που περίσσευε στο πεδίο του Waterloo ήταν το τελευταίο τετράγωνο Γάλλων γρεναδιέρων που περίμενε το τέλος του υπό τον στρατηγό Καμπρόν, που στην κραυγή των Εγγλέζων «Γενναίοι Γάλλοι, παραδοθείτε!» απάντησε… «Σκατάάάά!».
18 Ιουνίου 1815.
Η μέρα που καθόρισε την νεότερη σύγχρονη Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου