Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΤΗ


Φτιάξε τον δικό σου κομποστοποιητή!

Υλικά:
4 ξύλινα δοκάρια μήκους 70 εκ. και πάχους 10x10 εκ.
28 σανίδες μήκους 1 μ. και πάχους 2,5x9 εκ.

Κατασκευή:
Οι σανίδες καρφώνονται στα δοκάρια, αφήνοντας μεταξύ τους ένα διάκενο περίπου 1 εκ., έτσι ώστε να αερίζεται σωστά ο σωρός (κομπόστ).
Το δοχείο αυτό το τοποθετούμε επί του εδάφους στον κήπο μας, αφού σκαλίσουμε πρώτα το χώμα της περιοχής για να επιτρέψουμε στους γεωσκώληκες να ανέβουν στο σωρό.
Το δοχείο δεν έχει πάτο. Μπορούμε να κατασκευάσουμε αν θέλουμε και καπάκι χρησιμοποιώντας 11 σανίδες ακόμα και άλλες 2-3 κάθετες σε αυτές.

Οδηγίες:
Το ιδανικό μέγεθος αυτού του δοχείου που βοηθάει στο γρήγορο χώνεμα των φυτικών υπολειμμάτων είναι αυτό που έχει διαστάσεις βάσης 1x1 μ. και ύψος 0,7-1 μ. Το ύψος αυτό δεν πρέπει να υπερβαίνεται σε κάθε περίπτωση, επειδή μεγαλύτερος σωρός θα έχει πρόβλημα αερισμού. Το δοχείο μπορείτε να το κατασκευάσετε εύκολα μόνοι σας με τις παραπάνω οδηγίες, αλλά υπάρχουν και κάδοι οικιακής κομποστοποίησης εμπορίου.

Οι κάδοι κομποστοποίησης εμπορίου είναι συνήθως πλαστικοί και έχουν σχήμα κυβικό ή κυλινδρικό. Πολύ συχνά έχουν αεραγωγούς στα τοιχώματά τους για να επιτρέπουν το σωστό αερισμό του σωρού. Στη βάση τους έχουν 1-4 συρόμενα πορτάκια για να επιτρέπουν στο χρήστη να αφαιρεί το ώριμο κομπόστ που έχει κατακαθίσει στον πάτο του κάδου. Έχουν μεγάλο καπάκι για να επιτρέπουν την άνετη ρίψη των οργανικών που έχουμε συλλέξει στην κουζίνα ή τον κήπο. Κάποιοι κάδοι έχουν διάτρητο πάτο έτσι ώστε να φεύγουν τα στραγγίσματα στο έδαφος και να μπορούμε να τον μετακινήσουμε με το περιεχόμενό του. Άλλοι κάδοι είναι χωρίς πάτο, δίνοντάς μας τη ευκαιρία να σηκώσουμε τον κάδο και να ανακατώσουμε καλύτερα τον σωρό. Σημαντική είναι η ποιότητα του πλαστικού που είναι κατασκευασμένος ο κάδος έτσι ώστε να μην χάνει την ελαστικότητά του από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο με το πέρασμα του χρόνου.

Οι χειροποίητοι κάδοι οικιακής κομποστοποίησης μπορούν να γίνουν με πολλούς τρόπους. Ένας τρόπος κατασκευής με σανίδες αναφέρθηκε προηγουμένως. Άλλη κατασκευή μπορεί να γίνει με τούβλα ή τσιμεντόλιθους. Η τοποθέτησή τους πρέπει να γίνει κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να υπάρχουν πολλά κενά μεταξύ των υλικών και να εξασφαλίζεται ο αερισμός του σωρού.

Διαιρώντας τον κάδο
Για να έχετε πάντοτε έτοιμο λίπασμα για τον κήπο, διαιρέστε το δοχείο σε δύο τμήματα με μια κινητή κατασκευή από πλαστικό ή σανίδες. Έτσι μπορείτε να έχετε χωριστά το ώριμο κομπόστ από τον υπόλοιπο σωρό και να το αφαιρείτε όταν χρειάζεται ανακάτωμα ή ανάμιξη των δύο.

Ο σωρός των φυτικών υπολειμμάτων
Σκαλίστε ελαφρά το χώμα με την τσουγκράνα για να επιτρέψετε στα σκουλήκια να ανέβουν στο σωρό. Απλώστε ένα στρώμα από υπολείμματα κλαδέματος για να αερίζεται η βάση, προσθέστε μετά φυτικά υπολείμματα φαγητού, ανάμικτα.
Σκαλίστε το μίγμα με την τσουγκράνα και συμπιέστε το ελαφρά. Προσθέστε ένα λεπτό στρώμα της πλούσιας σε άζωτο κοπριάς από κότες ή κρέας ψαριού, αν η ζύμωση θα γίνει φθινόπωρο ή χειμώνα.
Προσθέστε άλλο ένα στρώμα υπολειμμάτων. Αν το έδαφος είναι όξινο, προσθέστε λίγη σκόνη ασβεστόπετρας, για να εμποδίζει τη διαφυγή της αέριας αμμωνίας, από την οποία οι μικροοργανισμοί παράγουν το απαραίτητα άζωτο.
Καλύψτε τον κάδο με ένα διάτρητο μαύρο πλαστικό φύλλο και πάνω του βάλτε ένα παλιό χαλί ή μια λινάτσα. Αφήστε το σωρό για μια βδομάδα για να αρχίσει η ζύμωση και να ανέβει η θερμοκρασίας του.
Όταν ο όγκος του υλικού μειωθεί στο ένα τρίτο του αρχικού, γεμίστε το δοχείο με τα ίδια υλικά.Μετά από μερικές βδομάδες τραβήξτε με την τσουγκράνα τις λιγότερο ζεστές πλευρές του σωρού προς το θερμότερο κέντρο (αναστροφή του σωρού). Μετά από τέσσερις μήνες περίπου ένα θρυμματισμένο σκούρο καφέ λίπασμα θα είναι έτοιμο για να το χρησιμοποιήσετε.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ( ΚΟΥΒΑ )



Ελευθεροτυπία, 18/11/2007
Τελικά, έγινε πρότυπο

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ

Παρά τα πενήντα χρόνια οικονομικού και εμπορικού αποκλεισμού, η Κούβα αποτελεί πρότυπο χώρας που κατάφερε να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη διατροφή όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων της και μοντέλο για τον τρόπο που θα μπορούσαν να διαχειριστούν τα τρόφιμά τους οι ηγεσίες των πεινασμένων χωρών του πλανήτη! Αυτό αποφάνθηκε ο ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για το Δικαίωμα στη Διατροφή, Ζαν Ζιγκλέρ, στη διάρκεια επίσκεψής του στο τροπικό νησί, την πρώτη επίσκεψη ανώτατου αξιωματούχου του ΟΗΕ εδώ και οκτώ ολόκληρα χρόνια.Ο έγκριτος ελβετός κοινωνιολόγος και διάσημος για τις μελέτες του για τον Τρίτο Κόσμο μίλησε για την αναφορά που έπειτα από την επίσκεψή του ετοιμάζεται να καταθέσει στον ΟΗΕ, τονίζοντας πως «σε αντίθεση με άλλες χώρες, στην Κούβα δεν είδαμε ούτε έναν άνθρωπο που να πεινά ή να υποσιτίζεται». Πέτυχε τους στόχους
Κατά την περιοδεία του, που περιελάμβανε επισκέψεις σε διάφορες επαρχίες, σε κέντρα αγροτικής παραγωγής, σε δύο φυλακές της Αβάνας και σε ιδρύματα για άτομα με ειδικές ανάγκες, ο Ζιγκλέρ συνομίλησε αρκετές φορές εκτός προγράμματος με απλούς πολίτες σε διάφορα καταστήματα που διαθέτουν τρόφιμα με δελτίο. Εκφράζοντας την άποψη ότι, παρά τις σχετικές ελλείψεις, ο τρόπος με τον οποίο οι αρχές διανέμουν τα τρόφιμα εγγυάται σε κάθε πολίτη τη σίγουρη πρόσβαση σε μια βασική διατροφή, επεσήμανε πως επίκειται σχέδιο μεταρρυθμίσεων ώστε να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή τροφίμων και να μειωθούν οι σχετικές εισαγωγές. Επιπλέον, ο Ζαν Ζιγκλέρ τόνισε πως «η Κούβα είναι η μοναδική χώρα στον αναπτυσσόμενο κόσμο που έχει εκπληρώσει τους Στόχους Ανάπτυξης της Χιλιετίας». Δηλαδή, τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η διεθνής κοινότητα το 2000 για να καταπολεμήσει τη φτώχεια, την πείνα και την ανισότητα στον πλανήτη έως το 2015.Η πρόσκληση στον Ζιγκλέρ από την κουβανική κυβέρνηση ήρθε μετά τη λήξη της θητείας της ειδικής εκπροσώπου για την Κούβα της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Κριστίν Σανέ, η οποία είχε αναλάβει το 2002 την επίβλεψη των επιδόσεων της χώρας. Η κουβανική κυβέρνηση ουδέποτε επέτρεψε στη Σανέ να πατήσει το πόδι της στο νησί, θεωρώντας ότι ο διορισμός της ήταν αποτέλεσμα αμερικανικής χειραγώγησης του διεθνούς οργανισμού. «Η επίσκεψη του Ζαν Ζιγκλέρ», τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Φελίπε Πέρες Ρόκε, «αποτελεί έκφραση της δέσμευσής μας να συνεργαστούμε με παγκόσμιους μηχανισμούς ανθρώπινων δικαιωμάτων που δεν λειτουργούν επιλεκτικά, δεν προβαίνουν σε διακρίσεις και επιτελούν το έργο τους στη βάση της αρχής της ίσης μεταχείρισης».
Οχι στα βιοκαύσιμα
Με την ευκαιρία του ταξιδιού του στην Κούβα, ο Ζιγκλέρ ζήτησε πενταετές μορατόριουμ στις καλλιέργειες βιοκαυσίμων, καταγγέλλοντας ότι η χρησιμοποίηση των γόνιμων εδαφών για την καλλιέργειά τους αντί τροφών αποτελεί «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» που παραβιάζει το αναφαίρετο δικαίωμα των λαών στη διατροφή και θα οδηγήσει σε αύξηση της πείνας στον πλανήτη, όπου ήδη εκτιμάται ότι 854 εκατ. άνθρωποι (ο ένας στους έξι) πεινούν. Επισημαίνοντας πως ο πλανήτης παράγει αρκετά τρόφιμα ώστε να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες διπλάσιου αριθμού από αυτόν του παγκόσμιου πληθυσμού, ανέδειξε τη στρεβλή διαχείριση της παραγωγής τροφίμων ως ένα από τα βασικά αίτια της πείνας στον κόσμο. Και προς επίρρωσιν των ισχυρισμών του ανέφερε ένα παράδειγμα: τα 232 κιλά καλαμπόκι που απαιτούνται για να παραχθούν 50 λίτρα αιθανόλης αρκούν για να θρέψουν ένα παιδί του Μεξικού ή της Ζάμπιας επί έναν ολόκληρο χρόνο.



Το κειμενο πάρθηκε απο το indymedia...



ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ "ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΑ" ΚΡΑΤΗ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ...
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ...
ΔΗΛΑΔΗ Η ΚΟΥΒΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΑΙΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ...

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Sicaf Sand Art

Στο youtube ψαξτε για Sicaf Sand Art. Ενα απίστευτο βίντεο....
Πρέπει να το δείτε!!!!!!!!!!

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΨΗΦΙΑΚΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΕΞΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ...
ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΜΑΣ ΑΠΟΒΛΗΤΑ

ΤΟ LINK ΕΙΝΑΙ: mms://62.103.164.228:8080/exandas/nekrotafeia/nekrotafeia.wmv

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ RADIOHEAD...


Την εποχή του Διαδικτύου, τίποτα δεν χρειάζεται να μπαίνει ανάμεσα στους Radiohead και τους φαν τους. Σε ένα διαδικτυακό πείραμα που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της βιομηχανίας μουσικής, το βρετανικό εναλλακτικό συγκρότημα παρακάμπτει τις παραδοσιακές τακτικές προώθησης και από την Τετάρτη διαθέτει για κατέβασμα το νέο του άμπουμ, In Rainbows, σε τιμές που καθορίζουν μόνοι τους οι αγοραστές. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αγοράζουν το άλμπουμ από τον δικτυακό τόπο του συγκροτήματος δίνοντας οποιοδήποτε ποσό επιθυμούν, από μια πένα έως 100 λίρες (115 ευρώ).Τα δέκα νέα τραγούδια είναι διαθέσιμα σε φορμά mp3 χωρίς σύστημα που εμποδίζει την αντιγραφή των αρχείων σε CD και φορητές συσκευές.Την ώρα που οι δισκογραφικές εταιρείες βλέπουν τις πωλήσεις CD να συρρικνώνονται, οι Radiohead επιχειρούν να απαντήσουν στο πρόβλημα κυκλοφορώντας το In Rainbows χωρίς να έχουν υπογράψει συμβόλαιο με κάποια εταιρεία.Δεν είναι οι πρώτοι που επιλέγουν μια τέτοια τακτική -ο Prince πρόσφατα χάρισε αντίγραφα του νέου του άλμπουμ με την κυριακάτικη έκδοση μιας βρετανικής εφημερίδας, ενώ το εναλλακτικό συγκρότημα Charlatans θα προσφέρει δωρεάν την καινούργια του δουλειά στους διαδικτυακούς ακροατές του σταθμού XFM. Το άλμπουμ των Radiohead αναμένεται να κυκλοφορήσει σε CD το 2008, ενώ στο μεταξύ οι φανατικοί του συγκροτήματος μπορούν να παραγγείλουν μια ειδική έκδοση των 40 λιρών η οποία περιλαμβάνει, εκτός από τα mp3, το άλμπουμ σε βινίλιο και βιβλιαράκι με τους στίχους.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG FREEGR...

ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ

... Ο Μπόγκαρντ, η femme fatale
και οι οικογενειακές μου διαστροφές…



Μαύρο κολάν τσιτωμένο στους γλουτούς, μπλούζα μαύρη ζιβάγκο, μαλλιά μαύρα πυκνά σγουρά, χυμένα στους ώμους, επιδερμίδα λευκή ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται κάτω από το άσπρο φως του φωτιστικού στο γραφείο μπροστά απ’ το παράθυρο. Η κουρτίνα είναι τραβηγμένη και η βλάστηση του κήπου δίνει την τέλεια ψευδαίσθηση της ζούγκλας που ταιριάζει σ’ ένα αγρίμι σαν κι αυτή . Κινείται στο χώρο αργά και μεθοδικά και θα νόμιζα ότι αγνοεί εντελώς την παρουσία μου αν πότε πότε δεν μου έριχνε ένα άγριο βλέμμα συνοδευόμενο από κάποια ερώτηση που δυστυχώς δεν μπορώ ν’ ακούσω. Είμαι ξαπλωμένος στον καναπέ και αισθάνομαι τα μάτια και τ’ αυτιά μου καλυμμένα με βαζελίνη. Φυσικά, αυτό είναι ένα σύμπτωμα της κατάστασης που βρίσκομαι και η οποία υπό άλλες συνθήκες θα μ’ έκανε να νιώσω πολύ άβολα αλλά σήμερα χάρη σ’ αυτή τίποτα δε με κάνει να νιώθω άβολα . Το ξέρω πολύ καλά ότι μπορεί να ακούγομαι μελό αλλά κάτι τέτοιες στιγμές γουστάρω να γίνομαι μελό.
Από μικρός έλεγα πάντα -και γι’ αυτό με κορόιδευαν όλοι στη γειτονιά- πως ήθελα να βρω μια γυναίκα να αγαπήσω , να πιστέψω σ’ αυτήν , και να πεθάνω γι’ αυτήν. Πείτε ό,τι θέλετε αλλά εγώ τότε το πίστευα και είχα και λόγους για να το κάνω. Βλέπετε είχα την τύχη -ή την ατυχία- να μεγαλώσω δίπλα σ’ ένα πατέρα που λάτρευε τον Μπόγκυ κι έτσι από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου με νανούριζαν οι βελούδινες φωνές των εκθαμβωτικών συμπρωταγωνιστριών του με τα θελκτικά χείλη και πάντα ένα τσιγάρο μετέωρο στο χέρι . Βέβαια σ’ αυτή τη λατρεία του συνέβαλε σημαντικά και η παρουσία –ή μάλλον η απουσία- της μητέρας μου η οποία ήταν ίσως -τώρα που το σκέφτομαι πιο ψύχραιμα- ο ορισμός της femme fatale . Αυτή η πανούργα γυναίκα είχε καταφέρει μέσα στα τέσσερα χρόνια που έμεινε μαζί με τον πατέρα μου να του προκαλέσει τόση ζημιά όση δεν του προκάλεσε ούτε ο τύφος που είχε περάσει στα εννιά του και ο οποίος βέβαια τον είχε αφήσει στείρο . Με πατέρα λοιπόν Αμερικάνο και μάνα Ελληνίδα η κυρία, έφτασε στο μικρό χωριό μας κάπου στις αρχές του εβδομήντα ξεπεσμένη χίπισσα και γύρω πριν τα τριάντα αλλά με το κορμί και τη ζωηράδα μιας εικοσάχρονης . Η ίδια έλεγε ότι αγαπάει πολύ «το Ελλάντα» και γι’ αυτό ήρθε να μείνει μόνιμα στο πατρικό της απ’ το οποίο έφυγε μόλις πέντε χρονών .Οι κακές γλώσσες απ’ την άλλη μιλούσαν για το ξάφρισμα της μισής περιουσίας του γέρου της στα ναρκωτικά και την εξορία αυτής από το γέρο στην Ελλάδα μιας και είχε ήδη αρχίσει να λερώνει τ’ όνομα τους κι ο μικρός γιος ήταν αρκετά μεγάλος για να αναλάβει το εργοστάσιο με τα καπάκια . Ζουμερή λοιπόν και κωλοπετσωμένη η μάνα μου , άβγαλτος και γόης του χωριού ο -λέμε τώρα- πατέρας μου δεν άργησαν να γνωριστούν και να ερωτευτούν . Πέρασαν κάπου ένα μήνα μαζί όλο μέλι και γάλα και βόλτες στα κατσάβραχα και τα τρία αδέρφια του -λέμε τώρα- πατέρα μου άρχισαν να του πετούν υπονοούμενα για γάμο. Κάπου εδώ να σημειώσω πως ο -λέμε τώρα- πατέρας μου δεν ήταν τότε πάνω από είκοσι και πως υπό κανονικές συνθήκες ποτέ δεν θα τον προξένευαν σε μια γυναίκα σαν την Ρόζα (ξέχασα να σας πω πως έτσι έλεγαν τη μάνα μου, Ρόζα-Κλαίρη, και τον -λέμε τώρα-πατέρα μου Θανάση) αλλά υπήρχε και το πρόβλημα με την υγεία που σας είπα πιο πάνω και το οποίο δεν είχε μαθευτεί ακόμη στο χωριό, μα κάποια στιγμή θα μαθευότανε και μετά άντε να τον παντρέψουν .
«Να παντρευτεί ο Θανασάκης, να παντρευτεί , να πάρει και τα δύο διαμερίσματα στην Αθήνα» έλεγαν τότε οι μαλάκες κι ο Θανασάκης
-μεγαλύτερος μαλάκας- άλλο που δεν ήθελε (ας μη μιλήσω για τη συμφεροντολόγα τη Ρόζα) .
Παντρεύτηκαν λοιπόν και μέσα σε δύο μήνες μετακόμισαν στην Αθήνα και για ένα χρόνο όλα πήγαιναν καλά ώσπου ξαφνικά μια ωραία μέρα η Ρόζα εξαφανίστηκε . Ο κακομοίρης ο Θανάσης δεν είπε τίποτα σε κανέναν και τα βράδια που τέλειωνε απ’ το εργοστάσιο με τις κονσέρβες καθόταν μόνος του σπίτι κι έπινε ατελείωτα .
Αυτό κράτησε τρεις ολόκληρες εβδομάδες κι ένα πρωί η Ρόζα έτσι ξαφνικά όπως εξαφανίστηκε, εμφανίστηκε πάλι . Ο Θανάσης τη συγχώρεσε και την ξαναδέχτηκε γιατί την αγαπούσε ο καημένος κι όταν μετά δύο μήνες αυτή του είπε πως ήταν έγκυος αυτός πέταξε απ’ τη χαρά του κι ούτε που σκέφτηκε τίποτα πονηρό γιατί αγνοούσε ο μωρός πως ήταν τρόμπας . Ο μπέμπης αυτός όπως καταλάβατε καλά ήμουν εγώ και χάρη σε μένα το τραγικό αυτό ζευγάρι έμεινε μαζί για άλλα περίπου τρία χρόνια , μέχρι δηλαδή να μεγαλώσω κάπως , όπου τότε πλέον η Ρόζα μας παράτησε για τα καλά κι έφυγε μ’ έναν περίεργο τύπο στον οποίο (αν κρίνω απ’ τις περιγραφές του -λέμε τώρα- πατέρα μου) κανείς δεν είπε πως το Woodstock είχε περάσει ανεπιστρεπτί εδώ και χρόνια. Η μέρα της οριστικής εγκατάλειψης ήταν 23ης Σεπτέμβρη και το ξέρω αυτό καλά γιατί είναι η μέρα που ο -λέμε τώρα- πατέρας μου πίνει πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες -τις άλλες μέρες απλώς δεν βλέπει μπροστά του - και διηγείται την ιστορία ίσα με εκατό φορές -τις άλλες μέρες περιορίζεται μόνο στο να περιγράφει πως έτρωγε, πως κάπνιζε και πως πηδιότανε η μάνα μου (στα τέσσερα και να τον καρφώνει στα μάτια) - .
Αυτά λοιπόν συνοπτικά για την οικογένεια μου για να καταλάβετε ποιες είναι οι καταβολές μου και γιατί έλεγα -και συνεχίζω να λέω- μαλακίες του τύπου «θέλω να βρω μια γυναίκα να κλπ,κλπ,κλπ » . Αν και αξίζει να πω πως μ’ αυτή και με άλλες παρόμοιες αηδίες έριχνα τα κορίτσια στην εφηβεία μου κι ας με κορόιδευαν όλοι οι υπόλοιποι . Κάπου εδώ έχετε χάσει ολοκληρωτικά την ψυχραιμία σας και έχετε αρχίσει να αναρωτιέστε γιατί σας είπα την ιστορία . Οι λόγοι φυσικά είναι απλοί και είναι δύο: πρώτον επειδή είμαι φλύαρος και δεύτερον για να δικαιολογήσω με βάση το τραυματικό παρελθόν μου τη μαζοχιστική συμπεριφορά μου απέναντι στις γυναίκες και να μην εκπλαγείτε όταν σας πω ότι εγώ εδώ και μισή ώρα θέλω να πεθάνω γι’ αυτή τη δίμετρη χυμώδη γκόμενα που αγάπησα και που τριγυρίζει στο σπίτι μου και που προφανώς μπήκε για να το διαρρήξει και που με την αγενή μου συμπεριφορά την έκανα να με πυροβολήσει στο στομάχι . Τι να κάνουμε ; Αυτά έχουν οι μεγάλοι έρωτες -ιδίως οι κεραυνοβόλοι-...




Στο Νίκο Νικολαίδη που μας άφησε τόσο πρόωρα…



Γράψτε σχόλια και θα του μεταφερθούν.... ή στείλτε στο srg153@yahoo.gr

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

JUST A PHOTO


Uh, excuse me mister, have you seen my mother?

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2007

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ SONIK - NO CLEAR MIND



ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ SONIK ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ CD ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΩΝ NO CLEAR MIND

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ



"Σε περιμένω να έρθεις και πάλι
Mαζι να φτιαξουμε μια Eλλαδα μεγάλη
Mαζί να φτιάξουμε την Iστορια
Zήτω η Eλλάδα
Zήτω η θρησκεία
Zήτω η Nεα Δημοκρατία"

[Περισσότερη σοβαρότητα σε λίγο]


ΥΓ:


[φωτογραφίες απο Getty Images]

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ...

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ...
ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΧΩΡΑ...

ΖΗΤΩ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ... ΔΕ ΛΕΣ ΤΙΠΟΤΑ!!!



Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

ΕΚΛΟΓΕΣ




ΜΑΥΡΑ ΒΟΥΝΑ....

ΜΑΥΡΗ ΖΩΗ....
ΜΑΥΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ....


ΑΠΟΧΗ!!!

Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

NO CLEAR MIND

NO CLEAR MIND
About no clear mind:

No Clear Mind were formed in Chania of Crete on spring of 2003. Behind no clear mind are Lefteris Volanis , Kostas Rovlias and Vasilis Dokakis. After a series of music searches on various types of music, they managed to make their first complete work available to audience on the beginning of 2006. An important influential role in their music played bands like Piano Magic, Slowdive, Boards of Canada and the Greek composer Manos Hadzidakis. Now they are working in order to present some of their work live.
'
ALONE AND TOGETHER ( no_clear__mind____ )
'
I try to open myself, it’s not my world
You are afraid of the truth, you try to love but you keep wonder
Keep wonder…
'
Wherever you are wherever I am
Alone and together, alone and together
We try to love we try to hide
The world is behind as…
'
Alone and together, alone and together
We try to love, we try to hide
The world is behind as...
Behind us… behind us…
'
There many times when you keep on
To search for more, but you are alone
Every one seems to understand
But no one stretches their own hand
'
We build these walls over ourselves
When we are in pain we don’t seek help
Alone we are trying to get enough
We are all together in this path
''
''
http://www.myspace.com/noclearmind

Κυριακή 12 Αυγούστου 2007

WHAT'S YOUR FAVOURITE CARTOON ? ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ





ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ...

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ "WHAT'S YOUR FAVOURITE CARTOON ? "

1.SOUTHPARK - 44 % !!!
2.SIMPSONS - 22 %
3.FUTURAMA - 22 %
4.BEAVIS & BUTTHEAD - 11 %
5.HAPPY TREE FRIENDS - 0 %










Παρασκευή 27 Ιουλίου 2007


ΚΟΡΔΕΛΕΣ


Όταν γεννήθηκα, μια πολύ καλή κυρία μου φόρεσε μια λευκή κορδέλα στο δεξί μου χέρι. Είπε ότι θα είμαι πάντα το μωρό της. Με φρόντιζε και με προστάτευε. Μου είπανε να την λέω «μαμά». Λίγο αργότερα, ένας χοντρούλης, συμπαθητικός κύριος, μου έδεσε μια μπλε κορδέλα γύρω από τα αρχίδια μου. Είπε ότι θα είμαι πάντα ο γιος του, ο διάδοχος του. Με βοηθούσε και με συμβούλευε. Μου είπανε να τον λέω «μπαμπά».

Ακόμα πιο μετά, μια γλυκιά, στρουμπουλή κυριούλα μου έδεσε μια καφέ κορδέλα στο κεφάλι. Με δίδασκε και με καθοδηγούσε. Είπε ότι θα είμαι πάντα από τους καλύτερους μαθητές. Μου είπανε να την λέω «δασκάλα». Μια γλυκιά, συνομήλικη μου κοπέλα, μου έδεσε μια κόκκινη κορδέλα γύρω από το στήθος, στο ύψος της καρδιάς. Είπε ότι θα μ’ αγαπάει για πάντα και θα μου κρατάει το χέρι. Με φιλούσε και έκλαιγε. Με μάθανε να την λέω «γκόμενα». Ένας γεράκος μου έδεσε τα μάτια με μια διάφανη κορδέλα. Είπε ότι θα σώσει την ψυχή μου. Με λύτρωνε και με φώτιζε. Μου είπανε να τον φωνάζω «πάτερ».

Αυτές είναι λίγες από τις κορδέλες που κρέμονται τώρα πάνω μου. Ούτως ή άλλως, είναι τόσες πολλές που, τις περισσότερες από αυτές δεν θυμάμαι ποιος τις έδεσε. Ακόμα χειρότερα δεν θυμάμαι που υπάρχουν.

Στην αρχή ήταν απαλές, χρωματιστές και μύριζαν όμορφα. Είχα αρχίσει να τις αγαπάω. Τις παρατηρούσα, τις έπαιζα και η κύρια ασχολία μου ήταν να τις περιπλέκω.

Με τον καιρό όμως, άρχισαν να γίνονται όλο και πιο σφιχτές. Να χάνουν τα χρώματα τους και να μη μυρίζουν όπως παλιά. Ένιωθα να με δένουν και όχι να με στολίζουν. Μου έκλειναν τη μύτη, το στόμα, τα αφτιά, τα μάτια. Στον καθρέφτη μου έμοιαζα με μούμια. Κάποιες ήταν πιο μακριές και πιο γερές. Αυτές τις χρησιμοποιούσαν άτομα γύρω μου. Τις τραβούσαν ή τις λάσκαραν για να κάνω την ανάλογη κίνηση. Δεν θυμάμαι πως με λένε. Τι να σημαίνει μαριονέτα; Γιατί με είπες έτσι;

Και να ‘μαι λοιπόν. Στην ταράτσα του 16όροφου κτιρίου. «Πάω να σκεφτώ» είχα πει στον εαυτό μου. Ούτε να με παραμυθιάσω δεν μπορώ πλέον. Από κάτω μου βλέπω έναν κύριο να απλώνει τις φρεσκοπλυμένες του κορδέλες, των παιδιών του τις γυναίκας του. «Καλά, αυτός τρεις τη νύχτα έβαλε μπουγάδα; Μάλλον θα θέλει να τις φορέσει το πρωί» σκέφτηκα.

Ξεχάστηκα όμως. Ας επανέλθω. Θα πετάξω ή θα σκάσω με τα μούτρα;

Τρία φτερουγίσματα μετά κι ενώ νόμιζα ότι πετάω, ξεκινάει το ταξίδι.

13ος Τρέμω από τον πανικό μου.

10ος Δεν σκέφτομαι τίποτα.

8ος

6ος Νιώθω…

3ος Οι κορδέλες χαλαρώνουν.

2ος Ωχ! Φεύγουν!...

1ος Τελείως γυμνός.

ΓΚΑΠ! Ανώμαλη προσγείωση. Στραπατσαρισμένος. Αίμα στα χέρια μου. Δεν θέλω να δω πως έγινε η φάτσα μου. Άσε που..

Την φάτσα μου; Χωρίς κορδέλες θα μπορώ να με δω…

Στην κοντινότερη βιτρίνα που βρήκα, ένα λεπτό φρίκης , πριν αποφασίσω να ψάξω για τις κορδέλες μου. Ποιος ήταν αυτός;…



Πέμπτη 26 Ιουλίου 2007

we're open!!!!!

we're open!!!!!!!!!!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις