ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ- ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (4 ΜΑΡΤΙΟΥ)

4 Μαρτίου 1953.

Εκείνη την ημέρα, πολλοί Σοβιετικοί έκλαψαν. Αυτό που θα ήθελα να ξέρω είναι πόσοι έκλαιγαν από πένθος και πόσοι από χαρά… Διότι σίγουρα δεν θα ήσαν λίγοι αυτοί που θα χάρηκαν από τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν· γιατί αυτό το καλόπαιδο με την μουστάκα είχε στείλει στα γκουλάγκ ή στον τάφο κόσμο που ακόμη και σήμερα δεν μπορούμε να μετρήσουμε με ακρίβεια. Και όχι μόνο απλούς πολίτες, που συνωμοτούσαν ή που οι μυστικές υπηρεσίες νόμιζαν ότι συνωμοτούσαν εναντίον του συντρόφου Στάλιν· ακόμη κι άνθρωποι που είχαν φάει ψωμί και αλάτι μαζί του κατέληξαν μαχαιρωμένοι πισώπλατα, επειδή χαλούσανε τη μόστρα του Κόμματος (του Γενικού Γραμματέα, για την ακρίβεια, αλλά…), και αναφέρω ενδεικτικά μόνο το γνωστότερο παράδειγμα, αυτό του Τρότσκι, που ακόμη και στο Μεξικό κρύφτηκε, αλλά δεν γλίτωσε από το μακρύ χέρι του Στάλιν. Ναι, σίγουρα ηγήθηκε της τρομερής σοβιετικής πολεμικής μηχανής, χωρίς την οποία οι Αμερικάνοι και οι Εγγλέζοι την είχαν βαμμένη στον πόλεμο με τους Ναζί, αλλά αυτό δεν τον μετατρέπει σε άγιο… Βέβαια, ούτε παρανοϊκός ήταν, ούτε τρελός: απλά παθιασμένος με την εξουσία του. «Μικροσκοπικός, δόλιος, ελάχιστα σίγουρος για τον εαυτό του, βίαιος, νυκτόβιος και με μια μόνιμη δυσπιστία, ο Στάλιν θαρρείς και βγαίνει κατ’ ευθείαν από τον Βίο των Δώδεκα Καισάρων του Suetonius, παρά ανήκει στην μοντέρνα πολιτική ζωή», γράφει ο καλός κύριος Hobsbawm. Και παραθέτω ένα ενδεικτικό ανέκδοτο: Ο Στάλιν έχει παρευρεθεί σε έναν χορό που δίνει κάποια οργάνωση Γεωργιανών στη Μόσχα (μη ξεχνάμε ότι ο Στάλιν ήτο Γεωργιανός). Την επόμενη ημέρα ψάχνει να βρει την πίπα του. Μην βρίσκοντας την πίπα και γνωρίζοντας την φήμη των Γεωργιανών ως κλεφταράδων (για την τότε ΕΣΣΔ), τηλεφωνεί στον Μπέρια (αρχηγό της υπηρεσίας που θα γίνει αργότερα KGB) και του ζητάει να ανακρίνει όλους τους παρευρισκόμενους στο χορό, προκειμένου να βρεθεί…η πίπα του! Αργότερα την ίδια μέρα, ανακαλύπτει την πίπα παραπεσμένη κάτω από το γραφείο του. Τηλεφωνεί ξανά στον Μπέρια: «Έλα, Μπέρια, άσε τις ανακρίσεις, την βρήκα την πίπα, είχε πέσει κάτω από το γραφείο». «Ναι, σύντροφε Στάλιν, αλλά 1287 Γεωργιανοί έχουν ήδη ομολογήσει ότι αυτοί σου έκλεψαν την πίπα!»

Πώς να μην χαρεί ο κόσμος, όταν ένας μεγάλος δικτάτορας πέθανε την 5^η Μαρτίου του 1953;…

Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...