ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ...

ALICE RUSSELL-SEVEN NATION ARMY

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ - ΧΑΝΙΑ - 12& 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΟΥ)

8 Σεπτεμβρίου 1978.

Παρασκευή, σε μια μακρινή χώρα της Ανατολής που λέγεται Περσία (σήμερα την λέμε και Ιράν). Αυτή η μαγική χώρα έχει τραβήξει πολλά από την εποχή του Μεσαίωνα και εδώθε. Επί πολλά χρόνια την διεκδικούσαν διάφοροι Αφγανοί και Χαζάροι, ώσπου μια δυναστεία ενός Σάχη σταθεροποίησε την χώρα έως τα 1925. Κάτι παλικαράκια Εγγλεζάκια όμως, που θέλουν πετρέλαιο, μπαίνουν στο παιχνίδι και παριστάνουν τον Δερβέναγα, εκεί στα 1900· το ίδιο θα κάνουν μετά και κάτι Αμερικανάκια. Με λίγα λόγια, εκεί στις δεκαετίες ‘50 –‘60, ο Σάχης με την υποστήριξη των Δυτικών, στους οποίους πουλάει το πετρέλαιο ώστε να ευημερεί η χώρα, λύνει και δένει, φυλακίζει ή σκοτώνει, δικάζει ή απελευθερώνει. Υπάρχουν όμως πάντα κάποιοι στενοκέφαλοι που αρνούνται να κατανοήσουν τα αγαθά του καπιταλισμού· συγκεκριμένα, κάτι φανατικοί ισλαμιστές (που θέλουν να επιστρέψουν στην χρυσή εποχή του Μεσαίωνα και να διασκεδάζουν τα πρωινά του Σάββατου με δημόσιους λιθοβολισμούς) ή κάτι κομουνιστές… Αν ο Σάχης ήταν αρκετά έξυπνος και παραχωρούσε λίγες-λίγες μερικές ελευθερίες, το Ιράν θα ήταν ακόμη και σήμερα μια όαση πολιτικής σταθερότητας και μέγα διπλωματικό αποκούμπι των Αμερικάνων στην Ανατολή. Αντιθέτως, ο Σάχης συνέχισε να κάνει τον σκληρό, έχοντας απέναντι του: κομουνιστές, κοσμικούς φιλελεύθερους αστούς και ακραίους ισλαμιστές. Δυστυχώς, οι τελευταίοι έχουν τα μεγαλύτερα λαϊκά ερείσματα. Αποτέλεσμα: από τις αρχές του 1978, οι φανατικοί θρησκευτικοί ηγέτες, εις το όνομα του εξόριστου Αγιατολαχ Χομεϊνί, οργανώνουν συνεχείς διαδηλώσεις (κλέβοντας την μπουκιά από το στόμα των κομουνιστών) στις οποίες ο Σάχης απαντά βιαίως. Η οικονομία παγώνει μαζί με μισθούς και έργα και, 8 Σεπτέμβρη, οι ισλαμιστές ξαναχύνονται στους δρόμους. Ο Σάχης δεν έχει δακρυγόνα και δεν τον παίρνει να χρησιμοποιήσει αληθινές σφαίρες· απλώς, απλώνει τα άρματα και τον στρατό στους δρόμους, υπό το βλέμμα των ελικοπτέρων. Κάποιοι θερμοκέφαλοι, μέσα στο χάος της διαδήλωσης, σκοτώνουν μερικούς διαδηλωτές και κατηγορούν ως αποκλειστικό υπεύθυνο τον στρατό του Σάχη. Οι τελευταίοι του υποστηρικτές, μέσα και έξω από το Ιράν, τον εγκαταλείπουν. Οκτώβρης: παραλυτική γενική απεργία. Δεκέμβρης: παροξυσμός· εκατομμύρια οι διαδηλωτές στην Τεχεράνη.

1979: ο Σάχης πέφτει. Του είχε κοστίσει πολύ, αυτή η μικρή 8^η Σεπτεμβρίου…

Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...

Mother, should I trust the government?

Mother, should I run for president?
Mother, should I trust the government?
Mother, will they put me in the firing line?
Ooooowaa is it just a waste of time?

"mother" pink floyd

Στίχοι γραμμένοι πριν 30 χρονια...

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΛΠΕΣ...

ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ;

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ( 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ )

1 Σεπτεμβρίου 1939.

4:45 τα ξημερώματα. Δυνάμεις της Wehrmacht και του Σλοβακικού στρατού παραβιάζουν τα πολωνικά σύνορα σε όλο τους το μήκος. Μια δουλειά που ο Χιτλεράκος ήθελε να την κάνει στις 26 Αυγούστου, αλλά ήταν φαίνεται ψυχαναγκαστικός και ήθελε να ξεκινήσει την πρώτη του μήνα… Εισβολή και μάλιστα χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου! Πράξη ασύλληπτη αλλά κυρίως επικίνδυνη: ο Χιτλεράκος παίρνει το ρίσκο να παίξει με τα νεύρα και τις αντοχές της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, που έχουν εγγυηθεί την ασφάλεια της Πολωνίας. Θα αντιδράσουν βίαια και άμεσα, μαγκώνοντας το Γ’ Ράιχ σε διπλό μέτωπο, όπως στα 1914, στον Μεγάλο Πόλεμο; Ο Χιτλεράκος θεωρεί ότι οι Εγγλέζοι και οι Γάλλοι είναι χέστηδες και ούτε να ψελλίσουν ένσταση δεν θα προλάβουν· και έχει δίκιο. Οι καλοί μας Σύμμαχοι είναι αγκυλωμένοι και δεν βγάζουν άχνα. Οι Πολωνοί αντίθετα ουρλιάζουν, βρυχώνται και ρίχνονται στην μάχη. Αντίθετα με τον γνωστό μύθο, οι Πολωνοί έφιπποι λογχοφόροι δεν έκαναν ποτέ επέλαση εναντίον των γερμανικών τεθωρακισμένων (ακόμα και ένας μουσουλμάνος εξτρεμιστής κατανοεί ότι θα ήταν ανώφελο: αν δεν μπορείς να πάρεις μερικούς μαζί σου στον τάφο, ποιο το κέρδος;). Και να ήθελαν, δεν γινόταν: το πολωνέζικό ιππικό ήταν υπό εξαφάνιση. Αυτός ο μύθος διαδόθηκε από τους Γερμανούς προκειμένου να τονίσουν την τεχνολογική ανωτερότητα της Wehrmacht. Και που να δεις και την Luftwaffe, την αεροπορία του Ράιχ! Τρόμος! Πάνω από 1500 αεροπλάνα, κυρίως βομβαρδιστικά. Και που να κρυφτείς; Οι Πολωνοί όμως, δεν μασάνε: τανκς και αεροπλάνα; Τανκς και αεροπλάνα, λοιπόν! Εμείς θα σας χτυπήσουμε πεζή και με το τουφέκι. Σαν τους μεσαιωνικούς ιππότες που αφθονούσαν κάποτε στην ανατολική Ευρώπη, ορμάνε στους Γερμαναράδες, και όποιον πάρει ο Χάρος. Ηρωικό, αλλά μάταιο. Η αντίσταση τους είναι λυσσασμένη, «No passaran» και τέτοια, αλλά κάτω από το βάρος του αριθμού και της σύγχρονης πολεμικής τεχνολογίας του Χιτλεράκου, η Πολωνία καταρρέει σε ελάχιστες μέρες και στις 18 τρέχοντος μηνός, ο Führer αναγγέλλει το τέλος της εκστρατείας της Πολωνίας (άσχετα αν σε αρκετά σημεία, ειδικά στην Βαρσοβία, χτυπιούνται ακόμη).

Το Blitzkrieg, ο «πόλεμος-αστραπή» έληξε, η Πολωνία μας τέλειωσε αλλά ο φονικότερος, φριχτότερος, καταστροφικότερος πόλεμος όλως των εποχών μόλις ξεκινάει.

Την 1 Σεπτεμβρίου 1939…


Κείμενο του ΘΕΡΣΙΤΗ...